Albertus Stalny
Przedstawiciel kazimierzan we władzach miejskich, wcześniej na urzędzie rajcowskim zasiadał Wojciech Stalni starszy (nr 203), być może dziadek, ale poparcia na to w źródłach brak. Wojciech młodszy w ławie miejskiej zasiadał w latach 1593 i 1596–1604. Do rady nominację otrzymał w 1604 roku, za kadencji Mikołaja Opackiego na urzędzie wielkorządcy krakowskiego. W roku tym dokonano obsadzenia aż sześciu opróżnionych wcześniej krzeseł rajcowskich, zaległości sięgały tu czasów konfliktu rady miejskiej z wielkorządcą Michałem Maleczkowskim. Aby cała rada urzędująca w tym roku nie składała się z rajców nowych, włączono w jej skład dwóch doświadczonych rajców z rady starej, w wyniku czego z kolei dwóch nowych członków na swój udział w radzie urzędującej-burmistrzowskiej musiało poczekać, co było sytuacją wyjątkową w całej historii rady kazimierskiej (prawo magdeburskie twardo określało, że nowy rajca ma uczestniczyć w radzie urzędującej, a nie starej) – los padł na Wojciecha Stalniego młodszego i Jana Smuszowskiego (nr 259). Rzeczywistą więc inaugurację rajcostwa Wojciecha Stalniego przyniósł rok 1605, w którym był już pełnoprawnym rajcą-burmistrzem. W radzie miejskiej zasiadał długo, do roku 1616, jednak tylko dwukrotnie w radzie urzędującej – przyszło mu więc być, z woli własnej lub innych rajców niezgłaszających jego kandydatury, przede wszystkim rajcą starym. Będąc w roku 1607 w radzie starej, uczestniczył w zawarciu porozumienia między radą miejską a prepozytem kościoła św. Jadwigi w Stradomiu. Wojciech Stalni młodszy zmarł 2 listopada 1616 roku. W latach 1633–1637 w kazimierskiej ławie miejskiej był odnotowywany Wojciech Stalni, kolejna zbieżność imienia i przydomka pozwala dopatrywać się związków rodzinnych, ale bez wsparcia źródłowego.
