Albertus Nugowrzinski dictus Pawlik
Kazimierzanin, powołany po raz pierwszy do rady kazimierskiej w roku 1586. Nominację do rady urzędującej otrzymał wówczas na miejsce zwolnione po śmierci rajcy Jana Makowskiego (nr 243). W trakcie trzech lat zasiadania w radzie urzędującej zajmował się reformowaniem działania władz miejskich (przeprowadzono wówczas istotne zmiany ustrojowe). Żonaty był z Małgorzatą. Zmarł w roku 1593. Na zwolnione przez niego miejsce w radzie nominację otrzymał Jerzy Wolff (nr 257) w roku 1604, po długotrwałym okresie nieobsadzania zwolnionych krzeseł w radzie, czego powodem był czas wojenny, ale i toczony spór z wielkorządcą krakowskim Michałem Maleczkowskim o zasady obsadzania urzędów miejskich.
