Albertus Krzeminski
Mieszczanin parający się prawdopodobnie konwisarstwem. Do rady miejskiej powołany został w roku 1687, w radzie zasiadał przez niecałe dwadzieścia jeden lat. Aktywny w sprawach miejskich, do rady urzędującej powoływany był osiemnastokrotnie – zatem prawie cały okres piastowania godności rajcowskiej spędził na czynnym urzędowaniu. Jego relacje z żoną nie układały się widać najlepiej, skoro oświadczył w testamencie: zapisałem też był Małżonce mojej przed Księgami tutecznego Urzędu Radzieckiego Kazimierskiego złotych Pięć Set, Alem toż znowu przed tymiż Księgami zkasował, dla tego, iż mi różne przykrości czyniła, jako jest w tymże zkasowaniu y protestacyach opisano, jednak te wszytkie krzywdy moje dla miłości Bożej oney daruję. Zaopatrzył dwie córki, Jadwigę i Dorotę, jak też wnuki pozostałe po zapewnie zmarłym już synu Wojciechu, którym zapisał zapasy cyny i kocioł, pochodzące prawdopodobnie z warsztatu konwisatorskiego. Zasadniczą część majątku rozdzielił między dwadzieścia sześć wyliczonych w testamencie instytucji kościelnych i przykościelnych.
