Albertus cantrifusor (cantifusor, convivissar, Kanngiesser)
Konwisarz kazimierski zajmujący się wyrobem i obróbką przedmiotów z cyny i spiżu. Rajca w latach 1503–1523, do roku 1510 powoływany do rady urzędującej rokrocznie, następnie w latach 1513, 1519 i 1523. W roku 1519 jako rajca musiał przyjąć współodpowiedzialność za ścięcie trzech szlachciców wyrokiem sądu miejskiego. Początkowo go aresztowano, następnie za poręczeniem odpowiadał z wolnej stopy. Gdy wraz innymi współoskarżonymi w lutym 1520 roku miał się stawić na zamku, aby wysłuchać wyroku, okazało się, że wyjechał na jarmark do Lublina – jak tłumaczyli poręczyciele – jeszcze przed wydaniem królewskiego wezwania. Wyrok, który odczytano, nie przewidywał dla niego kary śmierci – głową zapłacili Paweł Szeląg (nr 162), Stanisław Sieczko (nr 184) i Stanisław Kawka (nr 185).
Z księgi radzieckiej Kazimierza obejmującej lata 1509–1533: fragment wpisu dokumentującego wybór rady urzędującej na rok 1509, z Wojciechem konwisarzem w składzie – zbliżenie zapisu imienia (Archiwum Narodowe w Krakowie, sygn. K 8, s. 1)