Ekonomista, profesor Wyższej Szkoły Ekonomicznej (później Akademii Ekonomicznej) w Krakowie. Urodzony w 1918 roku w Mikołajewie na Ukrainie. Ukończył gimnazjum w Radomiu, na Uniwersytecie Warszawskim studiował prawo i ekonomię. W czasie okupacji pracował w Warszawie jako robotnik, później w Radomiu jako technik budowlany. Brał udział w tajnym nauczaniu. Po wojnie osiadł w Krakowie, skończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim (UJ) i uzyskał doktorat i habilitację. W latach 1946–1951 pracował w Katedrze Skarbowości UJ, od 1950 roku w Wyższej Szkole Ekonomicznej (od roku 1967 jako profesor, później jako dziekan Wydziału Przemysłu). Wykładał jednocześnie na Akademii Górniczo-Hutniczej i Politechnice Krakowskiej. Od 1951 roku członek PZPR, w 1957 roku został sekretarzem ekonomicznym Komitetu Wojewódzkiego. Jesienią 1957 roku zajął stanowisko przewodniczącego Prezydium Rady Narodowej Miasta Krakowa, równorzędne stanowisku prezydenta miasta. Doprowadził do ukończenia projektu i uchwalenia ogólnego planu urbanistycznego Krakowa (tak zwany plan Ptaszyckiej-Karakiewicza), istotnego w sytuacji destabilizacji układu przestrzennego miasta po włączeniu w jego granice Nowej Huty (uchwały krakowskiej Rady z 1958 roku nie zatwierdziło Prezydium Rządu). Wystąpił z projektem utworzenia w Krakowie fabryki samochodów małolitrażowych na licencji Volkswagena, zaawansował rozmowy z miastem Essen mającym pośredniczyć w kontaktach z koncernem Kruppa; dalsze prace wstrzymała Państwowa Komisja Planowania Centralnego. Powiodło się natomiast uruchomienie budowy szpitala pediatrycznego w Prokocimiu, wznoszonego z funduszy Polonii USA i Kanady. Rozpoczęto organizowanie juwenaliów i oddano studentom pomieszczenia „Pod Jaszczurami”. Wiktor Boniecki planował nawiązanie partnerskich kontaktów Krakowa z europejskimi miastami; podczas delegacji do Paryża i Marsylii sarkastyczne wypowiedział się o socjalizmie – po powrocie w listopadzie 1959 roku został odwołany ze stanowiska. Powrócił do pracy naukowej. Był członkiem Komisji Nauk Ekonomicznych Oddziału Polskiej Akademii Nauk w Krakowie i prezesem Zarządu Oddziału Krakowskiego Towarzystwa Wolnej Wszechnicy Polskiej. Odznaczony między innymi Krzyżami Oficerskim i Komandorskim z Gwiazdą OOP. Zmarł 2 kwietnia 1997 roku w Krakowie, pochowano go na cmentarzu Rakowickim.
