Laurentius Mroczkowic
Kazimierzanin, prawdopodobne syn rajcy Wojciecha Mroczkowicza (nr 282). Poświadczony w ławie miejskiej w roku 1647. W radzie miejskiej zasiadał przez niecałe dwadzieścia jeden lat, od roku 1650, zajął w niej miejsce zwolnione po śmierci Tomasz Różyca (nr 274). Był siedmiokrotnie nominowany do rady urzędującej. W latach 1651 i 1652 pełnił urząd drugiego lonera, gdy pierwszym lonerem był rajca Marcin Goliński (nr 301). W 1666 roku wygłaszał orację na pogrzebie rajcy i burmistrza Szymona Winiarskiego (nr 296). Był właścicielem kamienicy położonej przy ul. Wielickiej. Ożenił się z Anną, mieli córkę Zofię, żonę Wojciecha Pawlikiewicza, kuśnierza krakowskiego. Zmarł w 1672 roku, wdowa przy rozliczaniu majątku po nim zeznała, iż te wszystkie wydatki na pogrzeb złotych 66 groszy 26 małżonka swego, także czeladzi za żywota jego zasłużone złotych 29, także czopowego za tego małżonka zostałego złotych 62 rzetelnie zapłaciła swemi pieniędzmi.
