Laurencius (Lorencz) Cipser (Cypser)
Sukiennik, przedstawiciel przybyszów ze Spisza, wyróżniających się przydomkiem Czipser. Syn Wawrzyńca seniora, również sukiennika. Wśród współczesnych mu Czipserów kazimierskich działali w mieście Jan, także sukiennik, Czipser garbarz, Jan przewoźnik oraz rodzina budowniczych, muratorów, z Janem Czipserem (nr 64) i Mikołajem Czipserem (nr 118) na czele. Wawrzyniec po raz pierwszy został odnotowany w radzie miejskiej urzędującej-burmistrzowskiej w 1389 roku. Nominacje do rady urzędującej uzyskiwał jeszcze dziewięciokrotnie, do roku 1410 włącznie. Lata jego nominacji nie pokrywały się jednak z latami nominacji do rady Jana Czipsera, zatem w tym przypadku przestrzegano, aby osoby blisko spokrewnione nie zasiadały w radzie jednocześnie. Wawrzyniec Czipser w roku 1401 oraz 1407 został odnotowany jako rajca stary. W 1407 roku wraz z rajcami Janem Benischem (nr 60) i Piotrem Molnerem (nr 68) oraz przyszłym rajcą Mikołajem Wokenstraterem młodszym (nr 73) doprowadził do ugody w sporze o rozliczenia finansowe między przyszłym rajcą Mikołajem Winloffem (nr 76) a mieszczaninem Janem Pflegishorem. Z kolei rok później wraz z rajcami Teodorykiem sukiennikiem (nr 61), Janem Elianusem (nr 49) i Mikołajem Białym krawcem (nr 71) doprowadził do ugody między Janem Kulkirmanem i jego żoną Anną a przyszłym rajcą Mikołajem Wokenstraterem młodszym w sprawie kramu niegdyś należącego do rajcy Piotra Kulkirmana (nr 25). Był właścicielem domu sąsiadującego z domem rajcy Mikołaja Bohemusa-Czecha (nr 63); w 1407 roku przed sądem ławniczym uzgodnili budowę muru granicznego między swoimi posesjami. W 1409 roku odnotowano go jako opiekuna prawnego Jana Colera – w imieniu pupila zrezygnował z jego domu na rzecz prepozyta i konwentu przy kościele Bożego Ciała. Wzmiankowany był w księgach miejskich do 1412 roku. W roku 1417 odnotowana została jego córka, zapisana w źródłach jako Kasa, pozostająca pod opieką prawną Kosego, syna Slywossy.
