Valentinus Mislek
Kazimierzanin, do rady miejskiej powołany w roku 1552, zasiadał w niej do roku 1558, w tym czasie uzyskał cztery nominacje do rady urzędującej-burmistrzowskiej. Jego aktywność rajcowska zdominowana została negocjacjami z kazimierską gminą żydowską w sprawie poszerzenia granic siedliska izraelickiego w Kazimierzu oraz towarzyszących temu kwestii. Był rajcą urzędującym, gdy w 1553 roku rada miejska w składzie rajców urzędujących i starych przy udziale wójta, ławników i przedstawicieli pospólstwa zawarła z kazimierską gminą żydowską układ w sprawie poszerzenia miasta żydowskiego w Kazimierzu, pod warunkiem otoczenia go murem z trzema bramami. Gdy w 1554 roku zawierano porozumienie wykonawcze do tego układu, w którym szczegółowo wytyczono granice nowych terenów oraz dokonano transakcji ich kupna-sprzedaży, Walenty Mysłek pełnił funkcję burmistrza. W tym czasie dozwolono też Żydom na dokonywanie przechadzek i użytkowanie pastwiska za murami miasta pod tymi samymi warunkami, pod którymi użytkowali je mieszkańcy chrześcijańscy. Potwierdzono natomiast zakaz prowadzenia w obrębie miasta żydowskiego wyrobu i sprzedaży piwa, innych alkoholi i mięsa chrześcijanom, co wynikało z monopolu władz Kazimierza na sprowadzanie i sprzedaż alkoholu oraz z ochrony interesów cechu rzeźników kazimierskich w sytuacji wykraczania przez rzeźników żydowskich poza ramy uboju rytualnego na potrzeby własnej gminy. Walenty Mysłek miał syna Andrzeja, ożenionego z Katarzyną, córką rajcy Jana postrzygacza (nr 224). Tenże Andrzej, mimo iż miał wieloletnie doświadczenie w ławie miejskiej (ławnikiem był nieprzerwanie w latach 1574–1586) oraz ojca i teścia rajców, w radzie miejskiej nie zasiadł.
