Valentinus (Walenting) Korzerzek (Koczeczek)
Pochodził z rodziny z tradycjami zasiadania na urzędach miejskich, Mikołaj Korzeczek był przez wiele kadencji w latach 1499–1511 ławnikiem kleparskim, podobnie Wawrzyniec Korzeczek zasiadał wielokrotnie w ławie w latach 1516– –1523 – być może byli to dziadek i ojciec Walentego. W ławie zasiadł także Walenty, pełniąc ten urząd w latach 1553–1555 i w roku 1557. Do rady miejskiej Kleparza został powołany w roku 1558, urząd ten sprawował do roku 1595, będąc w tym czasie dwunastokrotnie nominowany do rady urzędującej- -burmistrzowskiej. Powierzano mu także urząd wójtowski – wójtem kleparskim był w latach 1568, 1571, 1574–1575 i 1579. W 1564 roku w imieniu niejakiego Bielskiego opłacił pobór ze wsi Białej w ziemi krakowskiej, powiecie lelowskim; stosowny dokument opieczętował swoim gmerkiem – na tarczy renesansowej monogram z liter „W” i „R”. Był właścicielem domu położonego przy ul. Długiej, po stronie jurydyki Biskupie. W swoim testamencie z 1595 roku Walenty, rozstając się ze światem, przebaczył nieprzyjaciołom, błagał Boga o miłosierdzie i prosił, by ciało zostało w kościele św. Floriana obyczajem krześcijańskim bez wszelkiej pompy pogrzebione. Zapisał żonie Annie nieruchomości, w tym dom, za życzliwe posługi, które ona mnie, człowiekowi od Pana Boga na wzroku nawiedzonemu, przez ten wszytek czas w rozmaitych przypadkach i chorobach chętnie czyniła i czynić nie przestaje. Żona Anna odnotowana została jako wdowa jeszcze w 1607 roku, w 1632 roku zapisano, że dom Korzeczków, rozbudowany i przekształcony w zajazd ze stajnią na sto pięćdziesiąt koni, pozostaje w rękach ich potomków.
