Valentinus Konieckowic pelio
Kuśnierz stradomski, reprezentant przedmieścia Stradom we władzach miejskich Kazimierza. W roku 1599 został powołany na urząd wójta stradomskiego, tym samym wypełniając warunek legitymowania się doświadczeniem na urzędach miejskich przed staraniem się o nominację do grona rajców miejskich. Nominację tę otrzymał z rąk Mikołaja Opackiego, wielkorządcy krakowskiego, podczas elekcji nowych rajców w roku 1604 – zajął wówczas miejsce zwolnione przez Stanisława Radomskiego (nr 248). Zasiadł w radzie na nieco ponad sześć lat, w trakcie których trzykrotnie powoływany był do rady urzędującej-burmistrzowskiej. Urzędował w 1607 roku, gdy rada miejska zawierała trzeci układ (po układach z lat 1553 i 1583) z kazimierską gminą żydowską w sprawie kolejnego, ostatniego już, poszerzenia granic miasta żydowskiego; mocą tego układu terytorium siedliska żydowskiego objęło między innymi obszar dzisiejszego pl. Nowego i ul. Kupa oraz tereny sięgające po kościół Bożego Ciała. Jako rajca stary Walenty Konieczkowicz brał udział dwa lata później w zawarciu układu między miastem a gminą żydowską w sprawie dopuszczenia Żydów do wolnego handlu na terenie całego Kazimierza i Stradomia. Rajcowie kazimierscy urzędowali w ratuszu, stradomscy często w swoich domach, czego przykładem jest wpis w księdze z 1608 roku: W sobotę przed niedzielą Misericordia Domini [czyli druga w Wielkim Poście] sąd konieczny gajony odbył się w domu Walentego Konieczkowicza, rajcy stradomskiego, który to dom znajdował się na Stradomiu pomiędzy domami Pawła stelmacha i Jakuba kuśnierza. W składzie sądu zasiedli zaś Walenty Jakubkowicz [nr 271], wójt stradomski, Wojciech Michałowicz [nr 267], Stanisław Postrigaczowicz [nr 290], ławnicy kazimierscy, oraz Jan Lorek, ławnik stradomski. Walenty Konieczkowicz zmarł przed 19 kwietnia 1611 roku, kiedy to zwolnione po nim miejsce w radzie zajął wspomniany już Walenty Jakubowicz. Rajca Walenty Konieczkowicz pozostawił żonę Zofię, syna Stanisława oraz córki Reginę i Jadwigę.
