Valentinus Clajner (Cleiner, Clayner, Klenier) carnifex, lanius
Rzeźnik kazimierski, pierwotnie wyróżniany przydomkiem od profesji lanius (lanio), później przyjął przydomek Klajner. Odnotowany jako ławnik w latach 1500–1506 i 1508. Nie będąc jeszcze rajcą, reprezentował w 1502 roku rzeźników kazimierskich podczas zawierania układu z rzeźnikami miasta żydowskiego w Kazimierzu. W radzie miejskiej zasiadał od roku 1509 przez trzydzieści dwa lata, w tym czasie szesnastokrotnie uzyskał nominację do rady urzędującej-burmistrzowskiej. W roku 1519 został aresztowany wraz z innymi przedstawicielami władz miejskich za osądzenie i ścięcie trzech szlachciców, po czym zwolniono go za poręczeniem. Sąd królewski w roku 1520 nie nałożył na niego kary – głową za wydanie w poprzednim roku wyroku na szlachciców zapłacili Paweł Szeląg (nr 162), Stanisław Sieczko (nr 184) i Stanisław Kawka (nr 185).
Z księgi radzieckiej Kazimierza obejmującej lata 1509–1533: fragment wpisu dokumentującego wybór rady urzędującej na rok 1527, z Walentym Klajnerem w składzie – zbliżenie zapisu imienia (Archiwum Narodowe w Krakowie, sygn. K 9, s. 136–137)