Valentinus Jacubowic (Jacubowicz, Jacubkowicz)
Aptekarz ze Stradomia, przedstawiciel tego przedmieścia we władzach Kazimierza. Został poświadczony na urzędzie wójta stradomskiego w latach 1605 i 1608–1610. Wzmiankowano go w roku 1608, gdy jako wójt brał udział w sesji sądowej odbywającej się w domu rajcy stradomskiego Walentego Konieczkowicza (nr 263), z udziałem ówczesnych ławników kazimierskich Wojciecha Michałowicza (nr 267) i Stanisława Postrzygaczowicza (nr 291) oraz Jana Lorka, ławnika stradomskiego. Z tego urzędu powołany został do rady miejskiej w roku 1611, na miejsce zarezerwowane dla stradomian, a opuszczone po śmierci wspomnianego rajcy Walentego Konieczkowicza. W radzie miejskiej zasiadał przez niecałe siedem lat, jednak tylko w roku otrzymania godności rajcowskiej oraz następnym odnotowany został w radzie urzędującej-burmistrzowskiej – luki w źródłach kazimierskich, a już w szczególności dotyczących Stradomia, pozwalają założyć, że rajcą urzędującym mógł być i w latach późniejszych. W roku 1616 sporządził testament, w którym na egzekutorów swojej ostatniej woli powołał Walentego Chmielika oraz przyszłego rajcę Adama Gołąba (nr 290). Zmarł w roku następnym; przy otwarciu testamentu okazało się, że jako samotny wdowiec pozostawioną przez siebie kamienicę na Stradomiu podzielił w ten sposób, że połowę legował bratankom Jakubowi i Stanisławowi, synom Jana Pigułki (który, wnioskując z przydomka, także zajmował się aptekarstwem), połowę natomiast dzieciom swoich sióstr Barbary i Anny. W inwentarzu pośmiertnym między innymi wymieniono: sygnet złoty w którym jest pieczęć nieboszczykowska, pierścień z kamykiem brunatnym, pierścionek z turkusikiem, obrączka na palec z rogiem. Na jego krzesło w radzie miejskiej jako rajcę reprezentującego Stradom po pewnym okresie wakatu, w 1620 roku, powołano Jerzego Bystrowskiego (nr 280).
Z księgi radzieckiej Kazimierza obejmującej lata 1610–1612: fragment wpisu dokumentującego wybór rady urzędującej na rok 1612, z Walentym Jakubowiczem w składzie – oraz zbliżenie zapisu imienia (Archiwum Narodowe w Krakowie, sygn. K 31, s. 931)