Valentinus Hydek
Przedstawiciel Kazimierza we władzach miejskich, wieloletni ławnik, do rady miejskiej nominowany w roku 1566 – otrzymał wówczas za zasługi dla miasta od rady miejskiej (jako jej członek) wieczyste i dziedziczne prawo do miejskiego straganu solnego. W radzie zasiadał co najmniej do 1580 roku, w tym czasie pięciokrotnie nominowany był do rady urzędującej. Okres jego radcostwa po roku 1580 pozostaje nieudokumentowany i niejasny. Był lonerem miejskim, w 1570 roku wraz z rajcą Janem Miernikiem (nr 232) przystąpił do porządkowania stanu prawnego gruntowych własności miasta, aby udostępnić je mieszkańcom do użytkowania (wiązało się to z kłopotliwym usuwaniem bezprawnych użytkowników mienia miejskiego, bowiem wśród nich byli również koledzy z władz miejskich). Żonaty był z Zofią, mieli syna Sebastiana. W roku 1586 zapisano, że na jego miejsce w radzie nominację uzyskał Jan Jędrzejowicz (nr 249), nie jest jednak pewne, jak długo na tym miejscu pozostawał wakat.
Fragment dokumentu wydanego w 1580 roku w Kazimierzu, w którym rajcy kazimierscy, z Walentym Hidkiem w składzie, zatwierdzili statut cechu kuśnierzy miasta Kazimierza – zbliżenie zapisu imienia (Archiwum Narodowe w Krakowie, sygn. perg. 674)