Varia

Odciski pieczęci rad i zarządów dzielnic w 18 dzielnicach miejskich obowiązujących od roku 1991 (1992)
Dzielnica	W latach 1991(1992)–2006	Od roku 2006
Dzielnica I Stare Miasto	1997	2018
Dzielnica II Grzegórzki	1992	2018
Dzielnica III Prądnik Czerwony	1994	2018
Dzielnica IV Prądnik Biały	1994	2018
Dzielnica V Krowodrza	2001	2018
Dzielnica VI Bronowice	2004	2018
Dzielnica VII Zwierzyniec	1992	2018
Dzielnica VIII Dębniki	1997	2018
Dzielnica IX Łagiewniki–Borek Fałęcki	1993	2018
Dzielnica X Swoszowice	1994	2018
Dzielnica XI Podgórze Duchackie	1994	2018
Dzielnica XII Bieżanów–Prokocim	1996	2018
Dzielnica XIII Podgórze	1992	2018
Dzielnica XIV Czyżyny	1996	2018
Dzielnica XV Mistrzejowice	1999	2018
Dzielnica XVI Bieńczyce	1999	2018
Dzielnica XVII Wzgórza Krzesławickie	1992	2018
Dzielnica XVIII Nowa Huta	1993	2018

Przykłady odrębnych pieczęci zarządów dzielnic wprowadzanych w początkowej fazie funkcjonowania organów dzielnicowych (choć jak widać  w tabeli wyżej, przeważyła i utrwaliła się zasada wspólnej pieczęci rady i zarządu):       

Przykłady dawnych pieczęci „nieregulaminowych”, w których treści użyto potocznej nazwy własnej  dzielnicy, podczas gdy formalnie nazwy te wprowadzone zostały w roku 2006:

Przedstawiony w 1991 r. Radzie Miasta Krakowa prezydencki projekt uchwały o utworzeniu dzielnic zawierał wariant z podziałem na 18 dzielnic oraz wiariant z podziałem na 10 dzielnic, nazwany „scalającym”; po krytyce ze strony radnych wiariant scalający został wycofany – powyżej zilustrowane graficznie oraz zestawione w tabeli różnice między tymi wariantami (Archiwum Zakładowe Urzędu Miasta Krakowa, sygn. spis 283/1)

W trakcie rozpatrywania przez Radę Miasta Krakowa prezydenckiego projektu uchwały o utworzeniu dzielnic przedmiotem dyskusji były dwa przedstawione w projekcie warianty podziału miasta: na 18 dzielnic i na 10 dzielnic; po krytyce ze strony radnych wariantu z 10 dzielnicami, nazwanego „scalającym”, w drodze autopoprawki przedstawiona została druga wersja tego wariantu – powyżej zilustrowane graficznie oraz zestawione w tabeli różnice między wariantem z 18 dzielnicami a nowym wariantem z 10 dzielnicami, wprowadzonym wspomnianą autopoprawką (Archiwum Zakładowe Urzędu Miasta Krakowa, sygn. spis 283/1)

Winiety 18 gazetek dzielnicowych, których wydawanie zainicjowano jeszcze w pierwszej połowie lat 90. XX w., a które stały się trwałą, teraz już tradycyjną formą kontaktów organów dzielnic z mieszkańcami. Co więcej, gazetki te zyskały swoje statutowe umocowanie. Zacytujmy jednolite dla wszystkich dzielnic fragmenty uchwał Rady Miasta Krakowa z 2014 r. zawierających statuty poszczególnych dzielnic: § 72. Dzielnica realizuje komunikację z mieszkańcami w szczególności w formie: 1. redakcji, druku i kolportażu gazetki, 2. redakcji komunikatów oraz kolumn informacyjnych na łamach prasy lokalnej, 3. redakcji stron internetowych […]. § 73. 1. Przy wydawaniu gazetki dzielnicowej Rada kieruje się następującymi zasadami: 1. gazetka dzielnicowa – stanowi biuletyn w rozumieniu przepisów ustawy prawo prasowe i jest jedną z podstawowych form komunikacji z mieszkańcami Dzielnicy, 2. celem wydawania gazetki jest m.in. zapoznanie mieszkańców z planowanymi i realizowanymi zadaniami Dzielnicy, informowanie o bieżącej działalności organów Dzielnicy, informowanie, w miarę możliwości o realizacji zadań i programów miejskich na terenie Dzielnicy oraz o ważnych wydarzeniach o znaczeniu lokalnym, 3. gazetka winna ukazywać się nie częściej niż dwa razy w miesiącu i nie rzadziej niż raz w roku oraz podlegać kolportażowi na terenie Dzielnicy. Aktualnie 17 dzielnic samodzielnie realizuje swoje tytuły wydawnicze, Dzielnica XVII Wzgórza Krzesławickie korzysta ze stałego dodatku w czasopiśmie „Głos. Tygodnik Nowohucki”. Gazetki dzielnicowe ukazują się przeciętnie co dwa miesiące, w średnim nakładzie prawie 7,5 egzemplarzy na tytuł (są też publikowane na stronach internetowych dzielnic).