Thomas de Radomskie, Slavek
Kupiec, szafarz żupy wielickiej, urodzony w Radomsku. Przyjął krakowskie prawo miejskie w roku 1563, po przedstawieniu tak zwanego listu dobrego urodzenia. Bez stażu w ławie sądowej w roku 1579 został powołany do rady miejskiej. Krzesło rajcowskie zajmował ponad 12 lat, do roku 1591 włącznie. W tym czasie zasiadał w radzie urzędującej i trzykrotnie pełnił funkcję burmistrza. Nie sprawował nigdy urzędu lonera, ale w roku 1583 wykonywał jego obowiązki w zastępstwie za Pawła Krzywokolskiego (nr 411). W roku 1587 reprezentował miasto jako poseł na sejmik prowincjonalny poprzedzający sejm elekcyjny. Zawodowo Tomasz zajmował się handlem zbożem i solą, był też szafarzem żupy wielickiej. Musiało to być intratne zajęcie, skoro w roku 1579 mógł udzielić pożyczki radzie miejskiej w wysokości 400 florenów na podarek dla wojewody krakowskiego Piotra Zborowskiego przekazany mu w podziękowaniu za poparcie skarg miasta na „panów szlachtę”, którzy niszczyli nocami kłódki od bram miejskich. Nie pożyczył jednak pieniędzy na obronę miasta w 1587 roku, choć wielu innych rajców to uczyniło. Posiadał kamienicę położoną przy ul. Sławkowskiej (obecnie nr 6B). Był katolikiem, jednak pod koniec życia, w wyniku oskarżenia o herezję, został w 1588 roku ekskomunikowany. Był dwukrotnie żonaty: z Anną, poślubioną w 1563 roku, oraz Ewą, córką Pawła Sadowskiego. Zmarł w Krakowie w roku 1591, pozostawiając syna Joachima i córkę Annę, wydaną za Mikołaja Wadowskiego z Wadowa.
