Thomas Pleszanowski
Zapewne wywodził się bezpośrednio lub poprzez rodzinę z Pleszowa, wsi położonej na wschód od Krakowa przy gościńcu do Nowego Brzeska. We władzach miejskich odnotowany pierwszy raz w roku 1769, gdy pełnił urząd wicelonera; w latach 1776–1777 był już lonerem miejskim. W ławie miejskiej odnotowany został w latach 1773–1774 i 1777, w tym ostatnim roku uzyskał nominację do składu rady miejskiej na miejsce po Antonim Śmieszkowicu (nr 187), nadal pełniąc urząd lonera. Był nim także w latach 1781–1782. W latach 1781 i 1784 pełnił urząd wójta kleparskiego. W roku 1784 został oskarżony o zgwałcenie sekwestru i przywłaszczenie z niego wysokich kwot pieniężnych – wyrokiem sądu wielkorządowego usunięto go z urzędu rajcowskiego. Tomasz Pleszanowski żonaty był z Kunegundą. W sierpniu 1768 w wielkim pożarze Kleparza spłonął jego dom wjezdny ze spichlerzem i browarem. W 1781 roku wraz z żoną zawarł kontrakt z księdzem Józefem Ptaszyńskim, archidiakonem wiślickim i proboszczem w Imbramowicach, mocą którego sprzedał swój dom w Kleparzu z gruntem z dawna Koprowskie zwane. Dom ten został sprzedany z jego izbami, piwnicami, stołem jednym, obrazem jednym, ławami do ściany przybitemi, żłobami w stajni zostającemi. Tomasz Pleszanowski zachował drugi dom, odbudowany po wspomnianym pożarze. Nie są znane dalsze jego losy po roku 1784.
Fragment dokumentu wydanego w 1783 roku, w którym Stanisław August Poniatowski wzywa przed swój sąd wielkorządowy rajców kleparskich, wśród nich Tomasza Pleszanowskiego, z pozwu Jana Chodowicza i Wojciecha Wodzińskiego – oraz zbliżenie zapisu imienia (Archiwum Narodowe w Krakowie, sygn. Dok. Pap. IT 8-57)