Ditrich (Theodorus) Weynrich
Mieszczanin, być może spowinowacony z książętami Zatorskimi, odnotowany w księgach miejskich w latach 1428-1449. Z niewielkiej liczby zapisków w księgach można wnosić, że we władzach miasta działał w sposób znacznie ograniczony. Brak śladów wdrażania się do spraw miejskich w ławie sądowej. W radzie miejskiej został odnotowany w roku 1428, w kolejnych latach na urzędzie rajcowskim nie jest już wzmiankowany. Nie wiadomo, czy jego burmistrzowanie przypadło na ten właśnie rok czy też na inną kadencję rady urzędującej, o której nie zachowała się wzmianka. Również w 1428 roku wraz z innymi członkami rady wydał akt, którego mocą miasto sprzedało roczny czynsz w wysokości 8 grzywien z dochodów postrzygalni sukna i przy niej leżącego kramu za sumę 160 grzywien Piotrowi Grotowi, altaryście z kościoła Mariackiego. W roku 1438 Teodoryk zakupił od Bernarda z Brzegu (nr 190) czynsz wieczysty na połowie sołectwa w Bronowicach polskich, w kwocie 6 grzywien rocznie. Ufundował w kościele Mariackim kaplicę (obecnie kaplica św. Jana Nepomucena), od 1449 roku dotował z czynszów z udziałów w sołectwach w Bronowicach, Spytkowicach i Bachowicach uposażenie misjonarzy w kościele św. Barbary. Został odnotowany w Księdze zmarłych Bractwa kościoła Panny Marii.
Dokument wydany w 1431 roku w Krakowie, w którym oficjał generalny krakowski Tomasz z Chrobrza transumuje wydany w Krakowie dokument z 1428 roku, mocą którego rajcy krakowscy, a wśród nich Teodoryk Weinrich, sprzedają roczny czynsz 8 grzywien z dochodów postrzygalni sukna i przy niej leżącego kramu w Krakowie za sumę 160 grzywien Piotrowi Grotowi, altaryście kościoła Mariackiego w Krakowie – oraz powiększenie zapisu imienia (Archiwum Bazyliki Mariackiej w Krakowie, sygn. 24)