Simon Crumphelt (Crumpffelt)
Kupiec, syn Bartłomieja, ławnika Sądu Wyższego Prawa Magdeburskiego na Zamku Krakowskim, i Barbary, brat Jakuba, doktora praw, wnuk faktora Turzonów z przedmieścia węgierskiej Budy. Nie zasiadał w ławie sądowej, wszedł bezpośrednio do rady miejskiej w 1553 roku. Był rajcą przez blisko 20 lat i w tym czasie siedem razy powołano go do rady urzędującej – sprawował wtedy funkcję burmistrza w przypadającej na niego kolejności. W latach 1563 i 1564 zastępował lonera, rajcę Stanisława Cyrusa (nr 371), natomiast w latach 1570–1571 sam był lonerem. Z rajcą Joachimem Krzyżanowskim (nr 380) w roku 1564 zostali wybrani do poselstwa miejskiego na sejm w Parczewie. W 1561 roku Szymon został prowizorem miejskiego szpitala św. Ducha – wraz z rajcą Grzegorzem Sznicerem (nr 362). Zajmował się handlem suknem, od roku 1538 dzierżawił od miasta sukiennicę na targu węglowym w Rynku. W roku 1561 załatwił dzierżawę miejskiego kramu swojej służącej, Elżbiecie z Poznania. Dostarczał ponadto sukno na potrzeby rady miejskiej, czasem – jak w roku 1570 – na kredyt. Był właścicielem domu przy ul. Floriańskiej. Ożenił się trzykrotnie: z Jadwigą, córką Andrzeja Marcińca, wzmiankowaną w latach 1545 i 1547, Agnieszką, córką rajcy Erazma Aichlera (nr 375), wzmiankowaną w roku 1548, oraz Anną, córką rajcy Bartłomieja Paczoski (nr 392), poślubioną w styczniu 1572. Szymon zmarł rażony apopeksją przed 8 maja 1572 roku. Pozostawił dwóch synów: Jana i Erazma, oraz dwie córki: Agnieszkę, żonę Sebastiana Gidzielskiego, i Barbarę, wydaną w 1571 roku za Jana z Ent.
Dokument wydany w 1562 roku w Krakowie, mocą którego ławnicy krakowscy poświadczyli, iż rajca krakowski Erazm Aichler (nr 375), jako pełnomocnik Zofii, córki Hieronima Bera i żony starosty racławskiego Jerzego Oscika, sprzedał rajcy Szymonowi Krumpfeltowi dom murowany przy ul. Floriańskiej za kwotę 3000 florenów, z której otrzymał już 2000 florenów, reszta miała być natomiast uiszczona do św. Michała – oraz powiększenie zapisu imienia i urzędu rajcy (Biblioteka Czartoryskich w Krakowie, sygn. perg. 924)