Simon Ianusz (Ianusz Simon) Vorst (Cranczvorst)
Rzeźnik kazimierski, kolejny rajca o przydomku Worst, po rzeźniku Kuncze (nr 52), który prawdopodobnie był jego ojcem. Używał imion Szymon i Janusz w przemiennej kolejności. Był właścicielem domu położonego przy ul. Sukienniczej. Karierę we władzach miejskich rozpoczął w ławie miejskiej, do której został powołany w roku 1411, za kadencji wójtowskiej Jana Benischa (nr 60), po części dzielonej z wójtem Janem Elianusem (nr 49). Wówczas to wraz z kolegami z ławy potwierdził, że rajca Teodoryk sukiennik (nr 61), opiekun prawny proboszcza i klasztoru Bożego Ciała, odstąpił rajcy Piotrowi Molnerowi (nr 68) dom koło kościoła św. Wawrzyńca. W radzie miejskiej zasiadał począwszy od 1413 roku – do rady urzędującej nominacje uzyskiwał dziesięciokrotnie, do roku 1432 włącznie. Pełnił wówczas funkcję burmistrza; zachowały się zapiski z dziennymi datami jego burmistrzostwa, na przykład od 18 czerwca do 30 lipca 1419 roku. W roku 1430 wraz innymi rajcami potwierdził, że Wicher przekazał połowę łanu w Czyżowej Jakubowi Taube Czechowi i jego żonie Marcie oraz ich spadkobiercom. Żonaty z Katarzyną, w roku 1420 zawarł z małżonką umowę na przeżycie, wpisaną do ksiąg ławniczych; w umowie tej wyrazili zgodnie przyrzeczenie legatów na rzecz kościoła Bożego Ciała.
Dokument wydany w 1411 roku w Kazimierzu przez ławę miejską, w którym ławnicy kazimierscy, z Szymonem Januszem Worstem w składzie, stwierdzili, że Teodoryk sukiennik (nr 61), opiekun prawny proboszcza i klasztoru Bożego Ciała, odstąpił Piotrowi Molnerowi (nr 68) dom koło kościoła św. Wawrzyńca – oraz zbliżenie zapisu imienia (Archiwum Narodowe w Krakowie, sygn. perg. 153)