Stanisłaus Wycislo (Wiczyszlo, Wcisło, Vcislo, Vyczyslo)
Stradomianin, długowieczny rajca odnotowywany w radzie w przedziale lat 1457–1491. To trzydziestoczteroletnie sprawowanie urzędu rajcowskiego skłania do pytania, czy jest to jedna postać, czy dwie pod tym samym imieniem (na przykład ojciec i syn) występujące po sobie. Przy szczupłości materiału źródłowego nie sposób to ustalić, stąd należy przyjąć jednorodność postaci. Ta długowieczność nie byłaby zresztą nadzwyczajnym wyjątkiem, dość wskazać, że Stanisław Swieboda młodszy (nr 202) piastował godność rajcy przez prawie pięćdziesiąt lat, Jan Ruski (nr 229) przez czterdzieści pięć lat, Wawrzyniec Toporski (nr 287) i Jan Lutecki (nr 329) przez czterdzieści dwa lata. Stanisław Wycisło karierę we władzach miejskich zaczynał w 1450 roku w ławie miejskiej, następnie w latach 1455–1547 pełnił urząd wójta stradomskiego, wójtem był też w roku 1461. Urząd rajcy piastował od roku 1457, wtedy to wraz z innymi rajcami zatwierdzał statut cechu tkaczy kazimierskich. W radzie urzędującej-burmistrzowskiej bez wątpienia zasiadał także w latach 1459, 1481–1484, 1486–1494 (w innych latach był odnotowywany jako racja bez uszczegółowienia czy urzędujący, czy stary). Z dziennymi datami pojawił się w źródłach w funkcji burmistrza 10 lipca 1490 roku, 16 sierpnia 1491 roku oraz 2 i 5 lutego 1493 roku. Był oddelegowywany przez radę miejską do odbywania sądów burgrabskich – raz do roku wyznaczony rajca przejmował od wójta przewodnictwo nad ławą, ów rajca przyjmował na ten czas miano burgrabiego, a wójt – miano sołtysa. Stanisław Wycisło przewodniczył więc ławie w roli burgrabiego w roku 1483, za wójtostwa Klemensa Lamela (nr 142), a także w roku 1484, za wójtostwa Mikołaja Schrolla (nr 151). W roku 1483 wzmiankowany został jako mieszkaniec w mieście Kleparzu Stanisław Wycisło z Kazimierza – być może imiennik z rodziny osiedlił się w sąsiednim mieście, możliwe też, że on sam nabył tam własność i nie przyjmując obywatelstwa, zaistniał jako mieszkaniec. Zmarł przed 14 stycznia 1499 roku.
Pierwsze dwie strony dokumentu wydanego w 1684 roku w Krakowie przez Jana III Sobieskiego, w którym król potwierdził i powtórzył osiem wcześniejszych dokumentów dotyczących kazimierskich tkaczy i barchanników, w tym akt wydany w 1533 roku, w którym burmistrz i rajcy kazimierscy potwierdzili statut cechu tkaczy kazimierskich, przyjęty w roku 1457 przez burmistrza i rajców miasta Kazimierza, ze Stanisławem Wycisłą w składzie – oraz zbliżenie zapisu imienia (Archiwum Narodowe w Krakowie, sygn. perg. 819)