Stanisłaus Szweboda (Sweboda, Szwejeboda)
Przedstawiciel kazimierzan we władzach miejskich. Zasiadał w ławie miejskiej w roku 1436, kiedy wydała ona przywilej na dom położony w Kazimierzu za chórem (prezbiterium) kościoła św. Katarzyny; dom ten później zwany był „Janeczkowskim”, a od czasów zamieszkiwania tam rajców Stanisława Pukala (nr 235) i Andrzeja Pukala (nr 252) określany był jako „Pukalowski”. Stanisław Swieboda starszy był ławnikiem też w roku 1438 – potwierdził wówczas, że Mikołaj Gedanke odstąpił swój dom położony w rynku Jakubowi Schdzychniczowi i jego żonie Katarzynie, jak też zatwierdził odstąpienie przez Mikołaja Czipsera (nr 118) na rzecz Wincentego kołczannika (nr 122) domu położonego obok domów Jana rękawicznika i Kaspra kołczannika (nr 120) w Stradomiu. W radzie miejskiej został odnotowany w latach 1441–1459, w tych ramach w radzie urzędującej zasiadał w latach w latach 1441 i 1443. W pierwszej kadencji brał udział w poświadczeniu, że mieszczanin Kilian z żoną Jadwigą zapisali w testamencie klasztorowi oo. Augustianów łan pola i łąkę z przynależnościami w Czyżowej, obok dóbr zakonnych. W 1443 roku za jego kadencji burmistrzowskiej rajcy kazimierscy poświadczyli, że Katarzyna Czipczyna z córką Dorotą zrezygnowały z połowy łanu we wsi Czyżowa na rzecz tegoż klasztoru, zachowując prawo dożywocia. Z kolei w roku 1457 roku jako rajca brał udział w zatwierdzaniu przedstawionego radzie przez starszych cechowych statutu cechu tkaczy kazimierskich; statut ten został w roku 1533 potwierdzony przez burmistrza i rajców kazimierskich, a w roku 1684 powtórzony i potwierdzony przez Jana III Sobieskiego. Stanisław Swieboda starszy w roku 1427 nabył od Tomasza czapnika narożny dom ze słodownią położony przy ul. Krakowskiej, obok domu Mikołaja Śliwosza (nr 81), co zatwierdziła ława pod przewodnictwem wójta Macieja Sołtysa (nr 90). Dom ten w roku 1432 za zgodą wójta i ławników sprzedał wikariuszom kościoła katedralnego w Krakowie. Żonaty był ze Stachną. W roku 1537 w radzie miejskiej zasiądzie Stanisław Swieboda młodszy (nr 202); ze względu na różnicę kilku pokoleń nie należy się jednak doszukiwać między nimi powiązań.
