Stanislaus Stefanowicz
Kupiec, ławnik miejski. Do ławy wszedł na miejsce Gabriela Ochockiego starszego (nr 463) 6 marca 1615 roku. W tym samym roku został rajcą po zmarłym Jakubie Zimmermanie (nr 424). Posiadał typowo polskie nazwisko (w XVII wieku polskie brzmienie nazwiska miała ponad jedna trzecia rajców krakowskich, jak na przykład Bochorocki, Cieniowic, Furmankowic, Okurowski, Skropkowic, Wojeński czy Zaleski). Stanisław Stefanowic zmarł 13 lub 15 sierpnia 1615 lub 1616 roku (po roku 1615 nie występuje już w księgach miejskich). W tym czasie w Krakowie miał miejsce konflikt pomiędzy Uniwersytetem a jezuitami, którego zarzewiem były starania zakonu o utworzenie własnego kolegium. Miasto stanęło po stronie Uniwersytetu. Mimo że uczelnia wygrała spór, było to zwycięstwo pyrrusowe, gdyż siła Uniwersytetu i jakość kształcenia zdecydowanie się obniżyły, a Akademia stała się właściwie ośrodkiem kształcenia ludzi o pochodzeniu plebejskim.
Z księgi radzieckiej obejmującej lata 1612–1621 fragment strony 393 z wpisem z 1615 roku o mianowaniu przez wojewodę krakowskiego Mikołaja Zebrzydowskiego Stanisława Stefanowica na urząd rajcy krakowskiego na miejsce po zmarłym Jakubie Zimmermanie (nr 424) – oraz powiększenie zapisu imienia (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. rkps 458, s. 393)