Stanisłaus (Stanislag) Jedlieczky (Jedliecky)
Mieszczanin kleparski powołany do rady miejskiej w 1564 roku (lub wcześniej, czego wobec luk w księgach miejskich stwierdzić nie można), pełnił godność rajcy przez co najmniej czternaście lat, w tym czasie trzykrotnie zasiadał w radzie urzędującej-burmistrzowskiej. Żonaty z Małgorzatą, miał synów Tobiasza i Joachima oraz córkę Agnieszkę, wydaną za powroźnika Krzysztofa Wysockiego. Małżonka Stanisława Jedleckiego nie miała najlepszych kontaktów z zięciem, w 1568 roku poskarżył się on do urzędu ławniczego, że w piątek w wigilię św. Stanisława Małgorzata Jedlecka na ul. Kanoniczej w Krakowie w kolegium jurystów mówiła słowa nieuczciwe pod jego adresem. Konflikt narastał i w tym jeszcze roku Małgorzata Jedlecka poskarżyła się przed urzędem wójtowskim na córkę Agnieszkę, która mając pretensje o rozbijanie jej małżeństwa z Krzysztofem Wysockim, matce dała dwa razy w gębę i by nie byli ludzie jej nieodjeli, mało mnie nie zabiła, [a nadto] dała dwakroć kijem – na okoliczność czego okazała tak to Małgorzata temu urzędowi rękę prawą, na której był znak malinczko siniały. W roku 1573 Stanisław Jedlecki stawił się przed radą miejską w sprawie pożyczki – w księdze radzieckiej zapisano: Przed urzędem Radzyeczkym oblycznie bendącz sławni Stanilaw Jedlyeczki Raycza Klyeparsky, sam przez syę, y raczczyna Margorzenta malzonka yego, przes tegos to malzonka opyekuna swego wlasnego, dobrowolnie są zeznalu, ysz są dłużny sprawyedlywego długu gotowych poziczanych pyenyedzi, po trzidzyeszczy grossi Polskych oblyczancz, zlotrych, dwye Sesye Slawnemu Maczyeyowy Brzozowskyemu myesczanynowy Klyeparskyemu, dobrym słowim obyeczuyącz […] Creditorowy swemu zaplaczycz. Stanisław Jedlecki zmarł w 1577 roku. Żona energicznie załatwiała sprawy majątkowe po zmarłym, wdając się w spór z córką o dziedziczenie. Inwentarz rzeczy sporządzony w roku śmierci Stanisława między innymi wymienia kord srebrny, futro wilcze, dwie rusznice, jedną krótką i drugą długą, a jako zastawione sygnet złoty i pancerz, nie wiadomo czyje. Na zwolnione przez Jedleckiego miejsce w radzie miejskiej został powołany w 1578 roku Jan Koska (nr 99).
