Stanislaus Joannes Facchinetti (Fachinetty)
Kupiec krakowski, z pochodzenia Włoch (przodek Fachinettich pochodził z Mediolanu i osiadł w Krakowie na początku XVII wieku). Syn Stanisława Fachinettiego (zmarłego w 1753 roku), „konsyliarza kameralnego Jego Królewskiej Mości”, ławnika krakowskiego, oraz Heleny, córki ławnika i kupca Antoniego Wilhelma (wcześniej żony rajcy Pawła Dzierzgwy – nr 601). W roku 1759 wszedł najpierw do ławy, a następnie do rady miejskiej, w której zajął miejsce po Jakubie Konstantym Derjakubowiczu (nr 604). W ciągu niecałych sześciu lat kariery rajcowskiej jeden raz wszedł w skład rady urzędującej i pełnił funkcję burmistrza. W tej roli zajmował się sprawą strajku introligatorczyków krakowskich (w 1760 roku) przeciw Stanisławowi Stachowiczowi, starszemu cechu. Wobec strajku Stachowicz wraz z kilkoma mistrzami zwrócił się z prośbą do Fachinettiego o zezwolenie na zwołanie nadzwyczajnego zgromadzenia cechu. Sprawa miała burzliwy przebieg: w obecności burmistrza doszło do obrzucenia się obelgami przez zwaśnionych. Stanisław Jan Kanty Fachinetti był właścicielem odziedziczonej po ojcu kamienicy przy Rynku 32. Ożenił się kilkukrotnie. Jego pierwszą żoną była Helena Wilholmówna, miał z nią syna Stanisława. Druga żona to Anna z Laskiewiczów, z którą miał pięciu synów, spośród których Antoni Stanisław jako pełnoletni został w testamencie zobligowany do opieki nad młodszym rodzeństwem, między innymi do zapewnienia im odpowiedniej edukacji. Kolejny raz ożenił się w 1753 roku, z Marianną, córką rajcy Jana Gałeczki (nr 577). Prawdopodobnie jego synem był Antoni, żonaty z Barbarą z Feistmantów, w roku 1784 odnotowany jako właściciel kamienicy narożnej w pobliżu domu księży penitencjarzy kościoła Mariackiego. Stanisław Jan Kanty Fachinetti zmarł przed 14 lipca 1764 roku, kiedy to na jego miejsce wybrano do rady Józefa Kajetana Wałkanowskiego (nr 630). W testamencie zapisał 5000 złotych polskich na fundację altarysty ołtarza św. Stanisława w kościele Mariackim.
