Stanislaus Czirus (Czyrus) Landman
Kuśnierz pochodzący ze śląskiej rodziny Lantmanów z Raciborza, którzy z końcem XIV wieku przybyli do Krakowa, a od wieku XVI zaczęli używać nazwania Cyrus-Lantman. Stanisław urodził się w 1516 roku. W latach 1544–1546 i 1548–1550 pełnił urząd ławnika sądowego. W roku 1551 uzyskał godność rajcy, sprawowaną do śmierci, przez ponad 21 lat. W tym czasie 14 razy powoływany był do rady urzędującej, sprawował wówczas w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza. W latach 1556–1569 wielokrotnie pełnił urząd lonera. Posłował w 1555 roku do króla do Piotrkowa. Był starszym cechu kuśnierzy, odnotowanym w 1542 roku, prowizorem szpitala św. św. Sebastiana i Rocha od roku 1570, od następnego roku poborcą szosu. Jako rajca i burmistrz zasłużył się „opatrzeniem” Sukiennic, budową spichlerza miejskiego, arsenału oraz nieokreślonych wieży i tamy. W roku 1560 zakupił stawy rybne w Dąbiu, w latach 1564–1572 dzierżawił Wagę Mniejszą, a w roku 1575 sfinalizował dzierżawę od miasta wsi Dąbie i Grzegórzki. Był żonaty z Zofią z Jarosów. Zmarł w 1574 roku, pozostawiając syna Wojciecha, kuśnierza, i trzy córki, w tym Agnieszkę wydaną za rajcę Bartłomieja Paczoskę (nr 392). Po śmierci Stanisława miasto uznało dzierżawę Dąbia i Grzegórzek za wygasłą i wypłaciło jego dzieciom odszkodowanie.
