Dawna wieś po prawej stronie Wisły, obecnie w południowej części miasta Krakowa, około 10 km od jego centrum, przy starym trakcie solnym z Wieliczki na Śląsk (dzisiejsze ulice Kuryłowicza, Krzemieniecka i Matematyków Krakowskich), sąsiadująca z Rajskiem i Kosocicami oraz z leżącymi do dziś poza granicą Krakowa Grabówkami i Golkowicami.
Początkowo istniały tam dwie wsie: w części północnej Strzałkowice i w części południowej Soboniowice. Ślad okresowej odrębności ustrojowej Strzałkowic odnotowano w 1810 roku, w okresie Księstwa Warszawskiego; wieś ta stała się przysiółkiem Soboniowic (ostatecznie wchłoniętym przez dominującą wieś). Jako przysiółek Soboniowic ukształtowała się także osada Kopanina.
W najstarszej znanej wzmiance, pochodzącej z 1568 roku, nazwa wsi odnotowana w brzmieniu Szoboniowicze, w innej zapisce, z tegoż roku: Soboniowice. Nazwa wsi wywodzi się od nazwy osobowej „Soboń” (Strzałkowice od nazwy osobowej „Strzałka”).
Wieś podległa parafii pw. św. Marii Magdaleny w Kosocicach.
Nieznane są początki lokacyjne wsi Soboniowice, której dawne centrum umiejscowione było w rejonie dzisiejszej ulicy Malinowskiego, oraz wsi Strzałkowice, z dawnym centrum w rejonie dzisiejszej ulicy Drużbackiej. Prawdopodobnie w XVIII wieku na terenie Soboniowic powstał zespół dworski zlokalizowany w rejonie rozwidlenia dzisiejszych ulic Drużbackiej i Chanieckiej. W XIX wieku odnotowywano nazwy pól i rejonów wsi: Łysa Góra, Zagumne, Lony, Gacki, Obrytki.
Historycznie wsie te były własnością szlachecką. W XVII wieku udziały w nich posiadali Michałowscy, w Soboniowicach także Lenczowscy, później Jankowscy. Cząstkową własność w Strzałkowicach utrzymywali wicekustosze kapituły krakowskiej.
Przed rozbiorami gromada Soboniowice należała do powiatu szczyrzyckiego, po roku 1772 znalazła się jako gmina w austriackim cyrkule wielickim, od 1782 roku w cyrkule bocheńskim. Od 1815 roku jako gromada (od 1856 roku gmina) nadal w cyrkule bocheńskim. W czasach autonomii galicyjskiej, od 1866 roku, wieś miała status gminy jednostkowej, należała do powiatu wielickiego, od 1896 roku do powiatu podgórskiego – stan ten przetrwał do czasów II Rzeczypospolitej, do roku 1923, kiedy to Soboniowice objęte zostały powiatem krakowskim. W 1934 roku wieś przemianowano na gromadę i włączono do wielowioskowej gminy zbiorczej Piaski Wielkie. Przynależność ta uległa zmianie w 1941 roku – gromada Soboniowice weszła w skład gminy zbiorczej Swoszowice. W wyniku reformy likwidującej dotychczasowe gminy i gromady od roku 1954 Soboniowice objęto wielowioskową gromadą Rajsko, nadając im status wsi (od 1958 roku stanowiącej sołectwo) – co obowiązywało do 1972 roku.
W roku 1973 wieś Soboniowice wyłączona została ze struktury ustrojowej powiatu krakowskiego i włączona do granic miasta Krakowa, do dzielnicy administracyjnej Podgórze.
Obecnie tereny tej dawnej wsi stanowią część dzielnicy samorządowej X Swoszowice.
Ze Słownika geograficznego z lat 1880–1902:
Soboniowice z Strzałkowicami, wieś, u źródłowisk Wilgi, przy drodze z Wieliczki (o 6 km) do Swoszowic, w okolicy pagórkowatej. Ma 57 domów, jest 149 mieszkańców, we dworze 31 mieszkańców. W 1581 roku dzieliła się na kilka części: Czarnockiego, Soboniewskiego, Krzysztofa Czarnockiego i kustosza krakowskiego. Strzałkowice, część gminy Soboniowice, składa się z 33 domów i 188 mieszkańców. Mały dopływ Wilgi z prawego brzegu oddziela ją od Soboniowic. Za Długosza miał w tej wiosce część Burkarth, łan jeden kapituła krakowska.
(1924) Odciski pieczęci urzędowych Soboniowic z lat 1924 i 1946 (Archiwum Narodowe w Krakowie, sygn. PUZKr 57, nlb.; sygn. UW II 392, s. 287)(1946) Odciski pieczęci urzędowych Soboniowic z lat 1924 i 1946 (Archiwum Narodowe w Krakowie, sygn. PUZKr 57, nlb.; sygn. UW II 392, s. 287)Dokument wystawiony w 1568 roku w miejscu granicznym, mocą którego podkomorzy krakowski Stanisław Czikowski przeprowadził rozgraniczenie pomiędzy wsiami: Gołkowice (Golikowice) – należące do Stanisława Zabawskiego, Strzałkowice – należące do Mikołaja, Sebastiana i Krzysztofa Czarnockich oraz Jakuba Dembińskiego i jego synów i córek: Sebastiana, Wacława, Piotra, Stanisława, Anny i Zofii, oraz Soboniowice – należące do wspomnianych Czarnockich i Jana Soboniowskiego – oraz powiększenie zapisu nazwy wsi „Soboniowice” (Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Wrocławiu, sygn. perg. BO nr 519)Z dokumentacji Biura Rozwoju Krakowa dotyczący wsi Soboniowice fragment sporządzonej w 1968 roku Inwentaryzacji bezpośredniej użytkowania terenu i budynków dla Gromady Rajsko (Archiwum Narodowe w Krakowie, sygn. 29/1405/2330)