Sebastyan Zkulski
Właściciel zakładu specjalizującego się w stolarce budowlanej, urodzony w 1755 roku. Do rady miejskiej wszedł w roku 1784, w trakcie dziesięciu lat sprawowania godności rajcy siedmiokrotnie zasiadał w radzie urzędującej. W latach 1784 i 1786 sprawował urząd lonera, już w 1787 roku komisja dobrego porządku dla Kazimierza, Kleparza i innych miast wielkorządowych ukarała go grzywną w wyniku rozpatrzenia skarg pospólstwa na nadużycia finansowe w gospodarce miastem. Miał też sprawę w 1788 roku, gdy wraz z innymi rajcami został przez wspomnianą komisję oskarżony o zawłaszczanie nieruchomości miejskich. W roku 1789 jako burmistrz Kazimierza był wraz z syndykiem miasta Janem Dobrzańskim (nr 368) delegatem na zjazd miast w Warszawie, biorąc tym samym udział w pracach nad reformą miast, prowadzonych podczas Sejmu Czteroletniego. Na forum specjalnej Deputacji dla Miast bronił odrębności Kazimierza od Krakowa. W roku 1792 powtórnie przewodniczył reprezentacji Kazimierza do działającej w Warszawie Komisji Policji rozpatrującej krakowski projekt urządzenia Krakowa z Kazimierzem w jego granicach – nie obroniono kazimierskiej samodzielności. 14 kwietnia 1792 roku, z chwilą wyboru władz krakowskich w nowym kształcie, ustały mandaty rajców kazimierskich. Jednak niebawem, po targowicy i restytucji poprzednich zasad ustrojowych, 13 września 1792 roku nastąpiło odłącznie Kazimierza od Krakowa i tym samym Sebastian Zakulski powrócił na poprzedni urząd. Był właścicielem kamienicy położonej przy dzisiejszej ul. Józefa 10, którą w roku 1783 rozbudował przez połączenie dwóch sąsiadujących ze sobą domów. Był dwukrotnie żonaty, z pierwszą żoną miał syna Jana, z drugą żoną Marianną z Kromerów córkę Franciszkę. Zmarł 4 lipca 1793 roku, w wieku 38 lat, pochowany został w kościele Bożego Ciała. W inwentarzu sporządzonym po jego śmierci wdowa zapisała między innymi „dobra stojące”: kamienicę z budowlą w Kazimierzu przy ul. Żydowskiej, dom drewniany przy tejże kamienicy stojący wraz z gruntem przyległym, rudera przy tymże wraz z gruntem, plac z ogrodami oparkaniony z zakupionych na jeden złączony przy rynku obok murów miejskich kazimierzowskich, udziały w narożnej kamienicy przy ul. Grodzkiej w Krakowie, a także z ruchomości diamentów różnych 48 ważących karatów 4, sygnet w którym szafir w złoto oprawny, szabla czermistka zwana, mało co zażywana, z taśmą jedwabną oraz dwie krowy cielna i druga, a po stronie pasywów między innymi za wina garncy 18 na rzecz rajcy Marcina Bednarskiego (nr 363).
