Sebastianus Mamczynsky
Kupiec. Od lipca 1709 roku był członkiem quadragintaviratu. Do ławy miejskiej został przyjęty w 1721 roku na miejsce po Janie Częczkiewiczu i w tym samym roku awansował do rady miejskiej. Krzesło rajcy otrzymał po Pawle Nieśniowskim (nr 573). W 1722 roku zasiadał w radzie urzędującej i pełnił wtedy po raz pierwszy funkcję burmistrza miasta (ponownie w 1729 i 1741 roku). Należał do Bractwa kościoła Panny Marii w Krakowie. Zajmował się kupiectwem. Specjalizował się przede wszystkim w sprzedaży wyrobów woskowych. Handlował także towarem bławatnym kram w Kramach Bogatych. Zgromadził pokaźny majątek. Posiadał dwie kamienice na ul. Floriańskiej (nr 17 i 19). Ożenił się z Katarzyną z Wadowskich (zmarła w 1746 roku). Pozostawił trzy córki: Annę, żonę Łukasza Szostakiewicza (nr 609), Barbarę, żonę Karola Toryaniego (nr 605), i Marię, wydaną za Franciszka Andrzeja Eichbergera (nr 614), oraz trzech synów: Jana, Kazimierza i Stanisława Sebastiana, doktora praw, a następnie profesora i rektora Uniwersytetu Krakowskiego. Sebastian Mamczyński sporządził ostatni testament (był to już jego piąty) 19 lipca 1745 roku, a zmarł w Krakowie przed 11 lipca 1747 roku, kiedy to na jego miejsce został nominowany Baltazar Schulz (nr 617), dotychczas zasiadający w ławie miejskiej.
Z urzędowego spisu rajców obejmującego lata 1363–1802 fragment strony 53 z wpisem z 1721 roku o wyborze do rady po śmierci Pawła Nieśniowskiego (nr 573) nowego rajcy Sebastiana Mamczyńskiego, który, jak zapisano, „bez pośpiechu i niezbyt wcześnie objął ten zaszczytny urząd, na który zasłużył swym pobożnym i uczciwym życiem” – oraz powiększenie zapisu imienia (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. rkps 1477, s. 53)