Sebastianus Kłossowic (Kłoszowicz)
Kupiec sukienny, syn Sebastiana starszego, kuśnierza krakowskiego, w latach dwudziestych XVII wieku jednego z przywódców opozycji wobec rady miejskiej, nakładającej wysokie obciążenia finansowe na pospólstwo, seniora 40 Mężów, reprezentanta pospólstwa w procesie z radą miasta w 1626 roku o złe gospodarowanie miastem. Jego braćmi byli: Paweł, doktor praw, kanonik płocki i sekretarz królewski, oraz Jan, absolwent Uniwersytetu Krakowskiego ze stopniem bakałarza. Sebastian był ławnikiem Sądu Wyższego Prawa Magdeburskiego na Zamku Krakowskim i z tą praktyką w połowie 1653 roku został wybrany do rady, na krzesło zwolnione po zmarłym rajcy Jakubie Borkowskim (nr 511). Dostał zatem szansę zrealizowania w obrębie rady celów, do których dążył walczący z nią jego ojciec. Sebastian zasiadał w radzie do roku 1657, w tym czasie do rady urzędującej został powołany dwukrotnie – wtedy też pełnił w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza. Z początkiem września 1655 roku, w związku z organizowaniem obrony miasta przed nadchodzącymi wojskami szwedzkimi, jako burmistrz zarządził wzmacnianie fortyfikacji i pobieranie danin na ten cel od właścicieli kamienic. Zawodowo zajmował się handlem, prowadził kram sukienny w Sukiennicach, był właścicielem kamienicy położonej przy ul. Brackiej (nr 12A), a także kamienicy przy ul. Gołębiej (nr 14). Z żoną Anną Kołdrasówną z Olkusza miał syna Stanisława, późniejszego rajcę (nr 528) oraz córkę Annę, która została żoną Jacka, syna rajcy Piotra Gołeckiego (nr 513). Zmarł w listopadzie 1657 roku, na jego miejsce do rady został wybrany Franciszek Lupi (nr 524).
