RADA MIEJSKA MIASTA KRAKOWA KADENCJI I W LATACH 1866–1869
Kontekst ogólny
Kraków, znajdujący się pod zaborem austriackim w Cesarstwie Austrii, od roku 1867 dualistycznej, konstytucyjnej monarchii austro-węgierskiej pod berłem cesarza Franciszka Józefa I, był centralnym miastem Wielkiego Księstwa Krakowskiego, które wraz z Królestwem Galicji i Lodomerii oraz Księstwami Oświęcimia i Zatora stanowiło jeden z krajów koronnych cesarstwa określanych wspólną potoczną nazwą Galicji. Okres ten charakteryzował się autonomią krajów koronnych i ich samorządów, w tym miejskich. W stołecznym dla Galicji Lwowie urzędowali wówczas rządowy namiestnik cesarski Agenor Gołuchowski, od 1867 roku p.o. Ludwik Possinger-Choborski (obaj honorowi obywatele Krakowa) oraz samorządowy marszałek krajowy Leon Ludwik Sapieha stojący na czele Sejmu Krajowego i Wydziału Krajowego – samorządowych organów krajowych nadrzędnych w stosunku do krakowskiego samorządu.
Kraków i jego ustrój
Terytorium miasta nawiązywało do granic wprowadzonych w roku 1792 na mocy ustaw Sejmu Czteroletniego. Kraków tworzyły dzielnice katastralne: Śródmieście, Zamek, Nowy Świat, Piasek, Kleparz, Wesoła, Stradom i Kazimierz. Te granice miasta w zasadniczym kształcie przetrwały do roku 1910. W 1855 roku powierzchnia miasta wynosiła ok. 7,80 km², zamieszkiwało ją ok. 36 000 osób. W roku 1909 przy porównywalnej powierzchni Kraków zamieszkiwało ok. 103 000 osób. Nazwa miasta – umocowana w jego statutach z lat 1866 i 1901 jako „Stołeczne Królewskie Miasto Kraków” (skrócona „Miasto Kraków”) – przetrwała do końca 1949 roku z wyłączeniem okresu okupacji niemieckiej. Status prawny: Gmina Miejska Kraków z podmiotowością prawno-publiczną. Wraz z wprowadzeniem w Cesarstwie ustaw autonomicznych miasto zyskało nową pozycję ustrojową, opartą na samorządzie lokalnym ustanowionym w kształcie, który w swoich zrębach ideowych oraz strukturalno-funkcjonalnych dotrwał do chwili obecnej. To początek samorządu Krakowa w rozumieniu zbieżnym ze współczesnym. Miasto rządziło się własnym statutem uchwalonym przez samorząd krajowy galicyjski we Lwowie, a nadanym cesarską sankcją w 1866 roku. Kraków miał status gminy miejskiej powołanej do realizacji zadań własnych, tj. samorządowych, oraz z zakresu administracji publicznej zlecanych jej przez państwo. Władzą zwierzchnią w mieście pełniła Rada Miejska, właściwa we wszystkich sprawach niezastrzeżonych dla innych organów (domniemanie właściwości). W jej składzie zasiadało 60 radców miejskich pochodzących z wyborów bezpośrednich i powszechnych, jednak ograniczonych do kręgu wyborców, którzy legitymowali się określonym cenzusem majątkowym lub pozycją zawodowo-społeczną, i przeprowadzanych w systemie kurialnym gwarantującym proporcjonalny udział w Radzie poszczególnym grupom wyborców. Kadencja Rady w niezmienionym składzie (między wyborami) wynosiła 3 lata, natomiast kadencja radnego miejskiego 6 lat – połowa składu Rady odnawiana była co 3 lata w drodze kolejnych wyborów (na początku funkcjonowania tego sytemu, w 1869 roku, ustępującą po pierwszych 3 latach połowę radców miejskich wyłoniono w drodze losowania). Radzie Miejskiej przewodniczył prezydent miasta – organ gminy zarządzający i wykonawczy, wybierany na 6-letnią kadencję przez Radę ze swego grona lub spoza niego; wybór ten podlegał cesarskiemu zatwierdzeniu. Na okres 3-letni Rada wybierała ze swojego grona pierwszego wiceprezydenta miasta, zastępującego prezydenta w sprawach samorządowych. Jeszcze w tej kadencji dostosowano statut do nowych przepisów ustawowych, wykreślając zapis o koniecznym chrześcijańskim wyznaniu prezydenta i jego zastępców. Prezydent stał jednocześnie na czele Magistratu, organu wykonawczego gminy podległego Radzie Miejskiej, złożonego z prezydenta, drugiego wiceprezydenta zastępującego go w sprawach poruczonych z zakresu administracji publicznej, radców magistrackich (ranga urzędnicza, której nie należy mylić z nazwą „radca miejski”, oznaczającą wyborczy mandat do zasiadania w Radzie Miejskiej), jak też urzędników pomocniczych; całość ta zorganizowana była w strukturę branżowych departamentów, od 1870 roku wydziałów. Z kolei w obrębie Rady Miejskiej radcy miejscy przydzieleni byli do sekcji wyodrębnionych według branżowego podziału Magistratu na departamenty, mających inicjować i kontrolować pracę tych departamentów; sekcje te corocznie wybierały swoich przewodniczących. Rada jako całość oraz poszczególne sekcje mogły również powoływać komisje szczegółowe zajmujące się określonymi sprawami lub ich kategoriami. Strukturę tę dopełniały wyodrębnione zakłady i instytucje miejskie, w różny sposób podległe Radzie Miejskiej i prezydentowi z Magistratem. Dla krakowskiego samorządu w obszarze spraw z zakresu własnego, samorządowego instancją wyższą był samorząd krajowy (Wydział Krajowy, Sejm Krajowy), natomiast w obszarze spraw z zakresu zleconego dotyczącego administracji publicznej – rządowa władza krajowa (Namiestnictwo Galicji z namiestnikiem na czele); ta ostatnia nadzorowała też legalność działań samorządu lokalnego z prawem wstrzymywania wykonania uchwał Rady z powodu niezgodności z obowiązującymi aktami prawnymi. Ustrój ten z modyfikacjami, o których będzie mowa przy właściwych im kadencjach Rady, przetrwał czas zaboru; statutowe rozstrzygnięcia obowiązywały aż do roku 1933, stając się wzorcem dla rozwiązań w dalszych okresach funkcjonowania miasta; jak wskazano, jego modelowe założenia znajdujemy w dzisiejszych ustawowych regulacjach samorządowych i aktualnie obowiązującym Statucie Miasta Krakowa.
Rada Miejska kadencji I
czas trwania kadencji Rady | nominalna liczba mandatów | czas trwania kadencji radcy | tryb wyłaniania składu | termin wyborów kurialnych |
3 lata (w niezmienionym wyborami składzie) | 60 | 6 lat (po 3 lata w kolejnych 2 kadencjach) | wybory kurialne (co 3 lata wybór połowy składu) | 1.08.1866 |
w całej kadencji | inauguracja kadencji Rady | zamknięcie kadencji Rady | posiedzenia zwyczajne jawne | |
radcy nowi | radcy ze stażem | |||
53 | 11 | posiedzenie 16.08.1866 | posiedzenie 1.09.1869 | 62 |
Podział mandatów w Radzie w systemie wyborów kurialnych
koła wyborcze i ich oddziały | mandaty |
Koło I (osoby z wysokim podatkiem dochodowym, inteligencja, wolne zawody) | 20 |
Koło II, oddział 1 (właściciele nieruchomości z tego tytułu wyżej opodatkowani) | 10 |
Koło II, oddział 2 (właściciele nieruchomości z tego tytułu niżej opodatkowani) | 10 |
Koło III, oddział 1 (osoby działające w handlu, przemyśle i rzemiośle z wyższym opodatkowaniem) | 10 |
Koło III, oddział 2 (osoby działające w handlu, przemyśle i rzemiośle z niższym opodatkowaniem) | 10 |
Prezydentura miasta – przewodniczenie Radzie
Prezydentura miasta łączyła się z przewodniczeniem Radzie Miejskiej. Prezydent wybierany był przez Radę na 6-letnią kadencję, niekoniecznie z grona radców miejskich. Jeden wiceprezydent (z oznaczeniem „I” – pierwszy) zastępował go w obu rolach: prezydenckiej i przewodniczącego Rady; był wybierany przez Radę na 3-letnią kadencję wyłącznie ze składu radców miejskich. W I kadencji Rady pierwsze 3-lecie kadencji prezydenckiej przypadło Józefowi Dietlowi, jednocześnie radcy miejskiemu.
Podstawowa dla ustroju miasta regulacja prawna
Ustawa Sejmu Krajowego z 20 lutego 1866 roku zatwierdzona przez cesarza ustawą z 1 kwietnia 1866 roku Statut tymczasowy król. stoł. miasta Krakowa (DUiRK z 13 kwietnia 1866 r., nr 7)
Główne źródła archiwalne, podstawowa literatura
ANK, Akta Miasta Krakowa, sygn. 29/33/Mag II 325, 29/33/IT 1315; Chmiel 1931; Grodziski 1994; Małecki 1994-II; Purchla 1990-I
Informacje poszerzające w tomach serii Poczet Krakowski
Poczet 2010, s. 52–54, 785; Poczet 2018, s. 137–153, 433–464; Poczet 2022, s. 256–259, 274–277, 290–291
POCZET RADCÓW MIEJSKICH W LATACH 1866–1869
Uwaga: schemat „wizytówek” dla spisu poniżej – patrz s. 25, lit. C
Prezydent miasta
1688 (też: 1752, 1818) Józef DIETLdr medycyny, prof. UJ, rektor radca miejski, mandat z koła wyborczego I, od 1861 roku poseł do wiedeńskiego parlamentu, od 1869 roku dożywotnio w wiedeńskiej Izbie Panów, od 1861 roku poseł do lwowskiego Sejmu Krajowego, w latach 1866–1874 prezydent Krakowa, honorowy obywatel Krakowa z 1861 roku 13 września 1866 roku wybór na urząd prezydenta miasta (instalacja na urzędzie 31 października 1866 roku)
|
I wiceprezydent miasta
744 (też:1656, 1664||1787) Ludwik HELCEL de STERNSZTYNkupiec, bankier, polityk, działacz społeczny radca miejski, mandat z koła wyborczego II, oddział 1, od 1868 roku poseł do wiedeńskiego parlamentu, od 1867 roku poseł do lwowskiego Sejmu Krajowego, w latach 1866–1869 wiceprezydent Krakowa
13 września 1866 roku wybór na funkcję I wiceprezydenta miasta
|
Radcy miejscy
1690
(też: 1615, 1659 || 1775, 1843, 1900, 1969, 2031, 2096, 2161, 2226)
Teodor
BARANOWSKI
mistrz krawiecki,
przemysłowiec
radca miejski 1848–1853,
mandat z koła wyborczego III, oddział 1
1694
(też: 1778, 1847, 1905)
Antoni CHMURSKI
właściciel realności mandat z koła wyborczego II, oddział 2
1696
(też: 1780, 1850, 1907, 1977, 2036)
Salomon DEICHES
kupiec
mandat z koła wyborczego III,
oddział 2
1698
(też: 1810, 1875, 1942, 2009, 2067, 2135, 2198, 2264, 2323)
Stanisław
FEINTUCH
(nast. SZARSKI)
kupiec
mandat z koła wyborczego III,
oddział 1
1700
(też: 1783, 1854, 1912, 1980, 2038, 2083, 2143, 2209, 2210, 2270, 2332, 2406)
Józef FRIEDLEIN
księgarz
mandat z koła wyborczego II,
oddział 1,
w latach 1893–1904 prezydent
Krakowa
1702
(też: 1785)
Fortunat GRALEWSKI
magister farmacji, kupiec
mandat z koła wyborczego II,
oddział 2
1704
(też: 1786, 1857, 1918)
Jan Nepomucen HANICKI
majster szewski, właściciel realności
mandat z koła wyborczego II, oddział 2
1706
(też: 1788, 1858, 1919, 1986, 2046)
Konstanty HOSZOWSKI
dr praw,
właściciel realności
mandat z koła wyborczego I
1708
(też: 1681 || 1790, 1860, 1921, 1989, 2049)
Juliusz August JOHN
przemysłowiec, właściciel browaru
mandat z koła wyborczego III, oddział 1
1718
(też: 1796, 2054, 2118)
Maksymilian MACHALSKI
dr praw, adwokat
mandat z koła wyborczego I,
od 1886 roku poseł do
wiedeńskiego parlamentu
1720
(też: 1798, 1864)
Antoni
MARFIEWICZ
właściciel realności
mandat z koła wyborczego II,
oddział 1
1726
(też: 1803, 1866, 1931, 1953, 2018, 2082, 2186, 2253, 2305)
Stefan
MUCZKOWSKI
notariusz
mandat z koła wyborczego I,
w latach 1881–1884
wiceprezydent Krakowa
1728
(też: 1805)
Adam Józef POTOCKI
hrabia, właściciel realności i dóbr
mandat z koła wyborczego I,
w 1848 roku poseł do austriackiego Sejmu
Ustawodawczego, od 1861
roku poseł do wiedeńskiego parlamentu, od 1861 roku poseł do lwowskiego Sejmu
Krajowego, honorowy obywatel Krakowa z 1861 roku
1730
(też: 1807, 1872, 1939, 2004)
Szymon
SAMELSOHN
dr praw, adwokat
mandat z koła wyborczego III, oddział 2,
od 1861 roku poseł do lwowskiego Sejmu Krajowego
1738
(też: 1636 || 1811, 1876, 1944)
Aleksander SZUKIEWICZ
redaktor „Czasu”, literat
mandat z koła wyborczego II,
oddział 2
1740
też: 1813, 1821, 1884, 1951, 1952, 2017, 2080, 2202, 2266, 2327, 2402)
Ferdynand WEIGEL
dr praw, adwokat
mandat z koła wyborczego I,
od 1869 roku poseł do
wiedeńskiego parlamentu,
od 1869 roku poseł do lwowskiego Sejmu Krajowego,
w latach 1881–1884 prezydent Krakowa
1742
(też: 1416, 1543, 1548, 1640, 1672)
Wincenty WOLFF
bankier
mandat z koła wyborczego III,
oddział 1
1744
(też: 1643, 1673 || 1816, 1882, 1949, 2016, 2078, 2140)
Ludwik
ZIELENIEWSKI
przemysłowiec
mandat z koła wyborczego III,
oddział 1
1746
(też: 1817, 1819, 1883, 1950)
Mikołaj
ZYBLIKIEWICZ
dr praw, adwokat
mandat z koła wyborczego I,
od 1861 roku poseł do
wiedeńskiego parlamentu,
od 1882 roku dożywotnio
w wiedeńskiej Izbie Panów,
od 1861 roku poseł do
lwowskiego Sejmu Krajowego,
od 1881 roku jego marszałek,
w latach 1874–1881 prezydent
Krakowa, honorowy obywatel
Krakowa z 1881 roku
Radcy miejscy dokooptowani w trakcie kadencji
na zwolnione miejsca w Radzie Miejskiej
1748
(też: 1614 || 1774, 1842)
Adolf Mikołaj
ALEKSANDROWICZ
docent chemik, farmaceuta
mandat z koła wyborczego II,
oddział 1,
w 1863 roku naczelnik Krakowa
w Rządzie Narodowym radca od 6 czerwca 1867 roku
na miejscu po radcy Michale Borowskim
1750
-
Mikołaj JAWORNICKI
kupiec,
właściciel realności
mandat z koła wyborczego II,
oddział 2
radca od 6 czerwca 1867 roku
na miejscu
po b. radcy Janie Zielińskim