Powierzchnia miasta, zasada podziału...

Po przyłączeniu do miasta terenów Podgórza powierzchnia Krakowa osiągnęła wielkość 46,9 km² (przed tym przyłączeniem 41,42 km²). W następnych latach jeszcze nieco się zwiększyła, a to poprzez objęcie granicami miasta zakupionego dla Krakowa w 1917 r. Lasu Wolskiego i kolejnych nabytków, m.in. od Gminy Wola Duchacka terenu pod nowy cmentarz izraelicki – w roku 1928 miasto zajmowało obszar 49,5 km² i wielkość ta pozostała stabilna do roku 1941. W tymże 1928 r. liczba ludności przekroczyła wielkość 210 000 mieszkańców.

  Nowy podział miasta nie ograniczył się wyłącznie do utworzenia kolejnego obwodu dla nowych terenów, czyli dla Podgórza. Obwód taki utworzono, nadając mu numer V, ale jednocześnie jego granicami objęto tereny dotychczasowego Obwodu IV, przylegające do Podgórza od strony zachodniej, czyli Ludwinów, oraz od strony wschodniej, czyli Płaszów. Dzięki temu wyraźnie ukształtowała się dzielnica prawobrzeżnego Krakowa, jedynie po stronie zachodniej do Obwodu IV nadal należały prawobrzeżne tereny Dębnik i Zakrzówka. Problem wielkiego Obwodu IV podkreślany przy omawianiu podziału poprzedniego, dziesiątego, został rozwiązany zatem tylko połowicznie.

  Podział miasta na 5 obwodów sprawiał wrażenie tymczasowego, podobnie jak podział poprzedni na 4 obwody. Tak jak gdyby przeważała chęć szybkiego włączenia nowych terenów do organizmu miejskiego, pozostawiając na przyszłość ukształtowanie optymalnej sieci dzielnic w nowych granicach miasta.

  Poniżej zestawienie powierzchni poszczególnych obwodów opisane poprzez dzielnice katastralne.

W przypadku poprzedniego, dziesiątego podziału miasta na 4 obwody dla wielkiego Obwodu IV wydzielono 6 obszarów, dla których ustanowiono filie Miejskiego Komisariatu Obwodu IV. W ramach jedenastego podziału na 5 obwodów pozostawiono pięć obszarów filialnych w Obwodzie IV (Ludwinów i Płaszów przesunięto do granic Obwodu V) oraz ustanowiono dwa obszary filialne w nowym Obwodzie V. Powierzchnie obszarów filialnych zestawiono poniżej.