Plan miasta Kazimierza opublikowany w 1839 roku na podstawie rysunku zamieszczonego w dziele księdza Andrzeja Buchowskiego Gloria Domini, super templum…, wydanym w Krakowie w 1703 roku – strzałka w prawej dolnej ćwiartce planu wskazuje północ; czerwoną linią zaznaczono mury okalające Kazimierz „właściwy”, w sieci rzecznej widoczny przekop między korytem Wisły a korytem Wilgi, oznaczony jako „Nowe Koryto Wisły”, dający początek wyspie kazimierskiej i Nowej Wiśle, zwanej Zakazimierką, która z czasem stała się głównym korytem rzeki, a od lat 1878–1880, po zasypaniu koryta Starej Wisły i utworzeniu Plant Dietlowskich, jedynym wiślanym korytem (Biblioteka Jagiellońska, sygn Aug. 8006 M. St. Dr.)