Petrus Weyngarthe (Wyngarte)
Mieszczanin krakowski, zajmujący się obrotem nieruchomościami. Odnotowany w księgach miejskich w latach 1390—1411. Karierę w radzie miejskiej rozpoczął w 1391 roku, wielokrotnie wzmiankowany jako rajca urzędujący lub jako rajca stary. W 1392 roku, wraz z rajcami Goczem Czinem (nr 97) i Janem Orientem (nr 159) doprowadzili do ugody w sprawach spadkowych, gdzie stroną był rajca Jan Piczczin starszy (nr 135). Od 1391 roku Piotr był właścicielem ogrodu ze stawem, zlokalizowanego obok młyna rajcy Jana Spicymira młodszego (nr 111), rok później uzyskał od Mikołaja notariusza folwark położony nad rzeką Prądnik oraz zakupił dom murowany przy ul. Szewskiej, obok łaźni św. Stefana. W roku 1393 nabył od rajcy Kacpra Krugila (nr 136) dom, ogród i spichlerz, umiejscowione obok łaźni przy targu bydlęcym. Miał też dom murowany położony przy ul. Floriańskiej, który w 1393 roku sprzedał swojej siostrze, Katarzynie, oraz działki przy ul. Szpitalnej. Piotr posiadane nieruchomości wydzierżawiał lub sprzedawał. Żonaty z Urszulą, miał syna Augustyna i córkę Osannę wydaną za wspomnianego Jana Piczczina. Zięć ten został przez Piotra wyznaczony na przyszłego opiekuna syna. Piotr zmarł po 20 maja 1411 roku.
