Petrus Thanigel (Tomgel, Danigel, Daniel, Dangel)
Przedsiębiorca i kupiec, urodzony w Egerze na Węgrzech, syn Augustyna, przedstawiciel rodziny, która pojawiła się w Krakowie już wcześniej – w roku 1488 obywatelstwo otrzymał Jan Tanigel, zapewne krewny Piotra – nobilitowanej w 1498 roku. Do prawa miejskiego Piotr został przyjęty w roku 1526. Nie został odnotowany w ławie miejskiej, w roku 1518 uzyskał nominację do rady miejskiej, w której zasiadał 30 lat. Został rajcą, nie mając jeszcze obywatelstwa krakowskiego – odnotowano, że uczyniono ten wyjątek od obowiązujących zasad, gdyż był on godzien najwyższego zaufania. Ośmiokrotnie był powoływany do rady urzędującej, pełnił wówczas w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza. Był nim w czasie zarazy w 1543 roku – nie uciekł wzorem innych, lecz pozostał w mieście, za co rada później dodatkowo go wynagrodziła. W radzie zajmował się sprawami budżetu miasta, w latach 1538–1540 i 1543–1545 pełnił funkcję lonera. W latach 1542 i 1545 rada powierzyła mu posłowanie na sejmy w Piotrkowie. Był poborcą podatku szosowego w latach 1542–1543. Prowadził interesy kupieckie we Lwowie, inwestował w górnictwo w Tatrach. W 1538 roku nabył kopalnię ołowiu w Będzinie, w rodzinnym Egerze sprzedawał zaś ołów z Tarnowskich Gór. W Krakowie był właścicielem domu przy ul. św. Jana oraz ogrodu za bramą Nową (u wylotu ul. Siennej). Był dwukrotnie żonaty: z Małgorzatą, córką rajcy Fryderyka Schillinga (nr 297), i Brygidą, wdową po Stanisławie Krupku. Zmarł w 1548 roku w Krakowie. Pozostawił pięcioro dzieci, wśród nich Małgorzatę, która wyszła za mąż za rajcę Erazma Aichlera (nr 375).
