Petrus (Peter) Molnar (Mulner)
Mistrz rzeźniczy, wieloletni starszy cechu rzeźników w Kazimierzu. W roku 1404 zasiadał w ławie miejskiej. Wtedy to wraz z kolegami ławnikami stwierdził, że Katarzyna, córka Elżbiety Costherkowej, została zaspokojona przez matkę z majątku ojczystego i macierzyńskiego. Już wkrótce, w 1405 roku, uzyskał po raz pierwszy nominację do rady miejskiej. W radzie urzędującej-burmistrzowskiej zasiadał także w latach 1406, 1409 i 1410. W roku 1407, nie zasiadając w radzie urzędującej, jako sędzia polubowny wraz z rajcami Wawrzyńcem Czipserem (nr 45) i Janem Benischem (nr 60) oraz przyszłym rajcą Mikołajem Wokenstraterem młodszym (nr 73) doprowadził do ugody w sporze o rozliczenia finansowe między przyszłym rajcą Mikołajem Winloffem (nr 76) a mieszczaninem Janem Pflegishorem. Był właścicielem jatki rzeźniczej – zakupił ją aktem spisanym przed ławą miejską w 1408 roku, z rąk rajcy, ówczesnego wójta, Jana Elianusa (nr 49), który działał wówczas jako opiekun prawny w imieniu Jana Kulkirmana i jego żony Anny, dotychczasowych właścicieli tej jatki. Był to okres prosperity Piotra Molnera, skoro wkrótce, w 1411 roku, stając przed ławą miejską, zakupił od Teodoryka sukiennika (nr 61), opiekuna prawnego proboszcza i klasztoru Bożego Ciała, dom położony koło kościoła św. Wawrzyńca przy ul. św. Wawrzyńca (platea Sancti Laurencii). Żona Piotra Molnera, nieznana z imienia, została wzmiankowana w księdze ławniczej w 1427 roku w sprawie zajętego majątku.
