Petus Molencki
Brat rajcy Michała Molęckiego (nr 189), równie jak on aktywny na kleparskim forum. W ławie sądowej zasiadał w latach 1777–1778 i 1780–1783. W latach 1783–1787 pełnił urząd podwójciego kleparskiego i uzyskał nominację do rady miejskiej (w związku z czym na urzędzie podwójciego w 1787 roku zastąpił go ówczesny ławnik Szymon Bielewicz – nr 205). Już w pierwszym roku zasiadania w ławie Piotrowi Molęckiemu powierzono obowiązki lonera miejskiego, do czego był przygotowany, jako że funkcję tę pełnił już w roku 1778, na początku kariery we władzach kleparskich. Lonerem był także w 1793 roku. W roku 1791 zgromadzenie mieszkańców Kleparza wybrało go deputowanym do reprezentowania interesów miasta podczas prac nad wdrożeniem reformy miast wprowadzonej przez Sejm Czteroletni. Miewał kłopoty. Już w roku 1774 wdał się w zatarg z Ignacym Sobierajskim, cyrulikiem kleparskim, który złożył skargę do magistratu przeciwko jemu i jego bratu Michałowi. Z kolei w 1790 roku rada miejska usiłowała usunąć go ze swego grona, pod prawdopodobnie zastępczym zarzutem, że nie zakupił w mieście posiadłości, zatem nie może sprawować w nim urzędów. W 1792 roku został pozwany przez władze miasta w sprawie rozliczenia podatku korcowego za okres 1788–1792, kiedy to był poborcą. Rok później z tytułem prezydenta miasta przewodniczył posiedzeniom Sądu Potocznego Miasta Kleparza, odbywającym się na ratuszu. W marcu tegoż roku zrezygnował z pełnienia przypadającej nań prezydencji na rzecz Andrzeja Stanowskiego (nr 198), co mogło być spowodowane wytoczeniem mu procesu dotyczącego domu i gruntu przy ul. Długiej i koniecznością uniknięcia sytuacji osądzania we własnej sprawie. Pełnił funkcję prowizora szpitala św. św. Apostołów Szymona i Judy w Kleparzu. Piotr Molęcki był żonaty z Katarzyną, córką rajcy Wojciecha Jastrzębskiego (nr 194) z drugiego małżeństwa. Żona w testamencie sporządzonym w 1786 roku przeznaczyła ruchomości na rzecz kościołów i służącej, do męża adresując słowa: przez przeciąg mieszkania mego dosyć uraz ponosiłam, które dla tego, iż Bóg kazał darować tym, którzy nas krzywdzą, odpuszczam. Zmarła w tymże roku, została pochowana w kościele św. Floriana w Kleparzu, w grobie przed obrazem św. Anny. W 1791 roku w Regestrze ludności chrześcijańskiej Kleparza odnotowano, że rajca Piotr Molęcki, mając 64 lata, mieszka w domu miejskim, bez rodziny, lecz jedynie ze służącym, pięćdziesięcioletnim Michałem Mirotą. Zmarł 10 lutego 1795 roku, jak zapisano, w wieku 70 lat. Spoczął w grobie przed obrazem św. Sebastiana, znajdującym się w kościele św. Floriana w Kleparzu.
