Petrus Czarny
Kazimierzanin, urząd rajcowski sprawował od roku 1572, wchodząc do rady na miejsce po zmarłym rajcy Janie Zaborskim (nr 213). Rajcą był przez niemal czterdzieści lat – w tym czasie zasiadał w radzie urzędującej zaledwie pięciokrotnie, później przeszedł już trwale na pozycję rajcy starego. W 1580 roku brał udział w zatwierdzaniu przywilejów i statutu cechu kuśnierzy kazimierskich i stradomskich, w 1581 roku uczestniczył w zawieraniu układu z gminą żydowską w sprawie poszerzenia granic miasta żydowskiego, w tym samym roku uchwalał statut cechu karczmarzy, w 1583 roku brał udział w zastąpieniu go statutem nowym, cechu piwowarów, słodowników i piwnych szynkarzy. Miał wyposażony w spichlerz dom, od jego imienia zwany później „kamienicą Czarnopiotrowską”, położony przy ul. Wielickiej (obecnie południowa część ul. Krakowskiej, pierzeja zachodnia). W 1587 roku przed urząd wójtowski stawił się Łukasz słodownik, okazując obrażenia dwa razy sine tłuczone na prawej ręcze i na biedrze, które miał mu zadać rajca Piotr Czarny – rzecz nie miała ciągu dalszego, zapewne zakończyła się polubownie. W 1611 roku Piotr Czarny złożył ostatnią wolę, w obecności ówczesnego burmistrza Błażeja Sarnowicza zwanego Makowskim (nr 269) oraz rajców Andrzeja Pukala (nr 252), Wojciecha Stalniego młodszego (nr 260), Stanisława Ruskowicza (nr 266) i Wojciecha Michałowicza (nr 267). W testamencie uposażył żonę Katarzynę, dzieci i wnuczkę. Pięćset złotych zapisał synowi swemu miłemu Piotrowi, któregom już lat siedem nie widział, któregom był do Węgier na służbę wyprawił a nic mu prawie prócz konia nie dał. Spadek przypadł też córkom: Magdalenie, dopiero co owdowiałej po rajcy Szymonie Mrzygłodku-Mierniku (nr 256), Annie, żonie późniejszego rajcy Stanisława postrzygacza (nr 251), Katarzynie, wydanej za Marcina, i Jadwidze, żonie Stanisława Rogawskiego. Jeszcze jedna córka, Zofia, zmarła wcześniej, nie żył już także wówczas jej mąż Tyberiusz Kopczycki, ławnik kazimierski, lecz uposażona została ich córka Jadwiga, żona rzeźnika Stanisława Gawronka, natomiast jej brat, Stanisław Kopczycki, który mię potwarzył y na zdrowie nastawał o czym protestacja jest uczyniona y sprawa w Urzędzie Radzieckym Kazimierskim, został wydziedziczony. Odnośnie do żony Katarzyny Piotr Czarny przestrzegł w testamencie, aby nadaremno nie pragnął jej lada kto, jako białogłowę prawa nieumiejącą. Zmarł w roku 1611, w następnym roku na zwolnione miejsce w radzie powołano Marcina Gunkowicza (nr 273).
