Petrus (Peter) Bemisch (Benesch, Benich, Bemichz)
Zamożny mieszczanin (wysokość opłaconego w 1390 roku podatku zwanego szosem dowodzi, że należał do najbogatszych kazimierzan), odnotowywany w księgach radzieckich w latach 1375 –1401 oraz – już pośmiertnie – w księgach ławniczych w latach 1408–1411. Nie zachowały się ślady jego aktywności na urzędach ławniczym czy wójtowskim, zapewne bez tych doświadczeń w sprawach miejskich w 1377 roku pierwszy raz powołany został w skład rady miejskiej. Do rady urzędującej był nominowany jeszcze ośmiokrotnie, do roku 1400 włącznie. Wielokrotnie więc pełnił funkcję burmistrza Kazimierza. W roku 1389 do kazimierskiego prawa miejskiego przyjęty został Petrus frater Petri Benisch – brat rajcy o tym samym imieniu, odnotowywany w księgach radzieckich w latach 1389–1397 (nie pełnił we władzach miejskich żadnych funkcji). Rajca Piotr żonaty był z Katarzyną, z którą w roku 1389 zawarł umowę na przeżycie, dotyczącą spadkobrania po śmierci jednego ze współmałżonków przez tego, które pozostanie przy życiu. Mieli córkę, po matce także Katarzynę, która wyszła za mąż za przyszłego rajcę Zygmunta z Namysłowa (nr 85). Zachował się wydany w 1403 roku przez radę miejską dokument, na mocy którego rada sprzedała Piotrowi Benischowi czynsz wieczysty z przeznaczeniem na śpiewanie Salve Regina w kościele Bożego Ciała za jego duszę po śmierci. Zmarł przed 30 stycznia 1408 roku, kiedy to córka z mężem podjęli czynności związane z dziedziczeniem.
