Petrus Antonius Pestalocci (Pestalottzi, Pestalozzi)
Kupiec zbożowy i solny, urodzony w 1608 roku we włoskiej Vicenzie, starszy Bractwa Prasołów. Krakowskie prawo miejskie uzyskał w roku 1644. W latach 1649–1660 pełnił urząd ławnika sądowego. W roku 1662 został powołany do rady miejskiej. Urząd rajcy sprawował przez niecałe dziewięć lat, czterokrotnie zasiadając w tym okresie w radzie urzędującej i pełniąc wówczas kadencyjnie funkcję burmistrza. W latach 1665–1668 był lonerem. Wzmiankowany był także jako administrator państwowego monopolu tabaką i poborca podymnego. W radzie zajmował się między innymi odbudową spichlerzy miejskich po zniszczeniach wojennych oraz restauracją szkoły mariackiej. Piotr Antoni należał w latach sześćdziesiątych XVII wieku do najaktywniejszych kupców krakowskich, jako jeden z pierwszych prowadził na dużą skalę handel z Warszawą. Handlował głównie zbożem, solą, woskiem oraz towarami sprowadzanymi z Włoch (jedwab, oliwa, cytryny, parmezan). Był dostawcą dworów magnackich. W 1666 roku z jego inicjatywy oraz przy jego wsparciu finansowym odrestaurowano hełm wyższej wieży kościoła Mariackiego – hejnalicy. Ufundował wówczas pozłacaną koronę na jej iglicę, w intencji nawiązując do zawierzenia kraju Marii, dokonanego przez Jana Kazimierza w 1656 roku we Lwowie. Był żonaty z Teresą, córką rajcy Andrzeja Bełzy (nr 484) i Cecylii Pipanówny. Pamięci zmarłej przedwcześnie żony poświęcił bliżej nieokreśloną wcześniejszą renowację kościała Mariackiego, co upamiętnił tablicą wmurowaną w 1663 roku w południową elewację świątyni. Jego córka Teresa została żoną rajcy Stanisława Wosińskiego (nr 543). Żona w posagu wniosła mu kamienicę przy Rynku 37, którą po latach przejął jego zięć. Zmarł 19 sierpnia 1670 roku. Na jego miejsce w radzie miejskiej został powołany Stanisław Michał Segnitz (nr 538).
