Paulus Zuter (Zatter, Sutter)
Mieszczanin, kupiec. W roku 1566 objął urząd ławnika miejskiego, który sprawował nieprzerwanie do 1576 roku i na który powrócił w roku 1579. Również w 1579 roku został lonerem. Trzy lata później uzyskał powołanie do rady miejskiej, w której zasiadał blisko 16 lat, do roku 1597 włącznie. Dziewięciokrotnie nominowany do rady urzędującej, pełnił wówczas w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza. Zachował się zapis o organizowanej przez niego w roku 1583 wystawnej, oficjalnej uczcie z okazji wyboru nowych rajców, na którą ściągał trzema saniami ryby z Morawicy, srebrną zastawę pożyczył od wojewody Andrzeja Tęczyńskiego, a łyżeczki do tortów od rajcy Pawła Biertułtowskiego (nr 391). Jako burmistrz organizował życie miasta podczas zarazy w 1585 roku. W źródłach odnotowano zwrot pieniędzy za półtora wołu zakupionego przez niego jako zaopatrzenie dla domu za kościołem św. Piotra, gdzie przebywali ludzie zapowietrzeni. W roku 1584 posłował na sejmik prowincjonalny oraz do króla w Niepołomicach. W latach 1585–1588 byli wraz z rajcą Janem Baptystą Fontaną (nr 413) prowizorami szpitala św. Ducha, ale nie wciągali do ksiąg pozyskiwanych legatów i zostali zmienieni. W roku 1584 Paweł dzierżawił od miasta wieś Dąbie, w latach 1587–1588 Małą Wagę w Rynku, w latach 1587–1589 był poborcą szosu. Trudnił się handlem hurtowym, eksportował na Zachód surowe skóry wołowe, prowadził też interesy w Pradze. Miał kamienicę przy ul. Floriańskiej (obecnie nr 25). Był czterokrotnie żonaty: z Jadwigą, Anną z Pernusów, Małgorzatą z Sadowskich i Barbarą. Zmarł w Krakowie w 1597 roku. Miał trzech synów, wśrod nich Pawła, mieszczanina praskiego, oraz cztery córki, z których Anna weszła do rodziny Alantsee, a Małgorzata wyszła za Bartłomieja, brata rajcy Kaspra Chodowicza (nr 429).
Z księgi radzieckiej obejmującej lata 1581–1584 fragment strony 366 z nagłówkiem otwierającym wpisy spraw prowadzonych za kadencji burmistrzowskiej Pawła Zuttera w 1583 roku – oraz powiększenie zapisu imienia i funkcji burmistrza (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. rkps 448, s. 366)