Paulus Niesniowski
Prawnik, urodzony w Kazimierzu, syn Jakuba, snycerza (wykonawca ołtarzy dla kościoła św. Urszuli, rzeźbił też stalle dla kościoła Bożego Ciała), oraz Reginy z domu Zalaszowskiej. W radzie miejskiej zasiadał od roku 1677, urząd ten sprawował przez niecałe szesnaście lat. Jedenastokrotnie zasiadał w radzie urzędującej, będąc wówczas burmistrzem miasta. Był w latach 1687 i 1688 pierwszym lonerem miejskim (drugim był wówczas Marcin Łabęcki, przedstawiciel gremium Dwunastu Mężów). Delegowany został jako przedstawiciel Kazimierza do apelacyjnego Sądu Sześciu Miast. Tam rajcy krakowscy Jan Gaudenty Zacherla i Stanisław Michał Segnitz, oceniając go jako dobrego prawnika, namówili go do pracy dla krakowskiego magistratu – w roku 1690 otrzymał propozycję objęcia urzędu syndyka krakowskiego. Zdecydował o przejściu do Krakowa, po kadencji 1692 roku zrezygnował z mandatu rajcy kazimierskiego. W Krakowie syndykiem był do roku 1701, kiedy to awansował do godności rajcy krakowskiego. Żonaty był dwukrotnie, z Zofią Bukowiecką, z którą miał szesnaścioro dzieci, oraz z Heleną Bekową. Zmarł około 26 marca 1721 roku.
