Paulus (Paszek, Passzek) Gsuntchin carnifex
Rzeźnik kazimierski, powołany do ławy miejskiej w roku 1422 – ławnikiem był za wójtostwa Zygmunta z Namysłowa (nr 85), Mikołaja Śliwosza (nr 81) i Teodoryka sukiennika (nr 61). W roku 1428 uzyskał godność rajcy i zasiadł w radzie urzędującej-burmistrzowskiej. Wielkorządca krakowski dokonujący nominacji do rady odnowił mu kadencję w radzie urzędującej w 1429 roku. W roku 1423 był jednym ze starszych cechu rzeźniczego, wówczas z Szymonem Worstem (nr 80) i innymi braćmi cechowymi rozpatrywał spór rozliczeniowy między Bartłomiejem rzeźnikiem z Kołomyii na Rusi ze Stefanem Rurprachtem. Paweł Gsuntchin był właścicielem domu położonego w kazimierskim rynku oraz jatki. Żonaty był z Katarzyną, córką Elżbiety Osiattkowej, odnotowany został jego wnuk Mikołaj, ożeniony z Małgorzatą, córką Piotra Lachlea, uprowadzoną wbrew woli jej rodziny.
Z księgi radzieckiej Kazimierza obejmującej lata 1416–1433: fragment wpisu dokumentującego wybór rajców na rok 1429, z Pawłem Gsuntchinem w składzie – zbliżenie zapisu imienia (Biblioteka Jagiellońska, sygn. rkps 1045/2, k. 190)