Paulus Dierzgwa
Kupiec, prawnik, Pochodził ze Śląska. Urodził się w pobliżu Strzelc Wielkich najpewniej w latach osiemdziesiątych XVII wieku w rodzinie chłopów pańszczyźnianych. On sam i jego rodzice byli poddanymi Krzysztofa Leopolda Colonny. W lipcu 1699 roku Paweł Dzierzgwa za zezwoleniem swojego pana, który uwolnił go z poddaństwa i nadał wolność osobistą, opuścił rodzinną wieś i udał się do Krakowa. Tu pracował w charakterze subiekta sklepowego u Jana Gałeczki (nr 577), rajcy i swojego krajana. Zapewne przy jego poparciu został przyjęty do prawa miejskiego w 1712 roku. Do ławy miejskiej wybrano go na miejsce po Michale Szasterze (nr 600) w 1726 roku. Jeszcze tego samego roku wszedł do rady miejskiej, zajął wówczas miejsce zwolnione po śmierci Kazimierza Franciszka Tuatera (nr 588). W ciągu nieco ponad 11 lat sprawowania urzędu rajcowskiego jedynie raz, w roku 1727, wszedł w skład rady urzędującej i pełnił funkcję burmistrza. Jako rajca nie odegrał większej roli, chociaż cieszył się u współczesnych mu rajców opinią „doświadczonego i biegłego prawnika, znawcy prawa ziemskiego i miejskiego”. Z racji swoich kompetencji wielokrotnie reprezentował miasto przed sądami. Zasiadał także w Trybunale Koronnym w Radomiu. Mieszkał w kamienicy rynkowej nr 24. Był żonaty z Katarzyną Wilhelmową. Zmarł około 15 kwietnia 1737 roku. Na urzędzie rajcy zastąpił go Jan Feliks Treffler (nr 610).
Z urzędowego spisu rajców obejmującego lata 1363–1802 fragment strony 67 z wpisem z 1726 roku o wyborze do rady na miejsce po zmarłym Kazimierzu Tuaterze (nr 588) nowego rajcy Pawła Dzierzgwy, jak zapisano, „zaangażowanego w pracę dla dobra publicznego, który był obdarzony pracowitością, licznymi talentami i darem zjednywania sobie ludzi” – oraz powiększenie zapisu imienia i funkcji burmistrza (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. rkps 1477, s. 67)