Pacussius (Pacussz) de Apprias (Aperias, Epperias)
Przybysz z Preszowa, miasta we wschodniej Słowacji. Zrobił karierę w krakowskiej radzie miejskiej, jest w niej odnotowywany przez wiele lat, począwszy od 1360 roku. Postać o tyle wyróżniająca się, że przy jego imieniu po raz pierwszy w źródłach występuje określenie funkcji burmistrza — Pakosz tunc protkoconsul. Pojawiło się ono w dokumencie wystawionym w Krakowie 26 stycznia 1360 roku przez Wojtka z Siedlec, mocą którego potwierdził on sprzedaż biskupowi krakowskiemu Bodzęcie gruntów, czemu świadkował Pakosz, ówczesny burmistrz. Ponowne powiązanie nazwiska rajcy z pełnioną funkcją burmistrzowską wystąpi w źródłach późniejszych aż o 46 lat, w roku 1406, w odniesieniu do rajcy Jana Falkenberga (nr 155). Jako urzędujący rajca Pakosz z Preszowa brał udział między innymi w rozstrzyganiu kwestii przekazania mistrzom tkackim i ich spadkobiercom na własność terenów z ośmioma budynkami, położonych przed bramą św. Mikołaja, w zamian za coroczną daninę, co też uczyniono.
Z kopiarza Liber Antiquus (Liber Privilegiorum nr 2) wpis dokumentu wystawionego w 1360 roku w Krakowie, w którym Wojtek z Siedlec potwierdził sprzedaż biskupowi krakowskiemu Bodzęcie gruntów nazywanych Klęczyca, czemu świadkowali Paszko z Zawichostu i Pakosz, wówczas burmistrz – oraz powiększenie zapisu imienia i funkcji burmistrza (Archiwum i Biblioteka Kapituły Metropolitalnej w Krakowie, sygn. LP 2, k. 64v– 65)