Nicolaus Zarzeczny
W 1442 roku odnotowany w ławie miejskiej, gdy wraz z innymi ławnikami: Janem Meisnarem, Świętosławem Zbyrogiem, Filipem rymarzem, Mikołajem Mechowskim, Janem Przegińskim i Grzegorzem powroźnikiem przyjmował oświadczenie kleryka Stanisława o odstąpieniu jego domu położonego w Kleparzu Pawłowi zwanemu Stawinoga i jego żonie Agnieszce. Z grona tych ławników tylko w odniesieniu do Mikołaja Zarzecznego pozostał ślad dalszej kariery w urzędach kleparskich – w latach 1452 i 1465 został odnotowywany jako rajca, zatem w tych latach także pełnił funkcję burmistrza. W ławie zasiadał jeszcze w roku 1449, za wójtostwa późniejszego rajcy Mikołaja Zaszczytowskiego (nr 4). W 1452 roku został odnotowany już radzie i z tej pozycji poświadczał, że Jan Zakrzowski, przyszły rajca (nr 11), sprzedał na wyderkauf dom wraz z ogrodem za 13 złotych florenów węgierskich Maciejowi z Łabiszyna, dziekanowi i kanonikowi kolegiaty św. Floriana. Jako rajca wraz z kolegami z rady w 1465 roku brał udział w otwarciu i potwierdzeniu mocy testamentu zmarłego rajcy Piotra Okszmara (nr 5).
