Nicolaus (Niclos) Wolferam
Kupiec, jego przydomek być może pochodzi od nazwy miejscowości Wolbrom, skąd wywodzić się mogli jego przodkowie. Odnotowany w latach 1441—1487. Przyjęto go do prawa miejskiego w 1441 roku, w księdze przyjęć zaznaczono, że urodził się w Krakowie, a opłata za wpis wyniosła 1 grzywnę. Mikołaj został wskazany w 1461 roku przez rodzinę Tęczyńskich jako współwinny zabicia Andrzeja Tęczyńskiego. Uratował głowę, ale został osadzony na zamku w Rabsztynie jako gwarant zapłaty przez miasto odszkodowania dla Tęczyńskich. Odzyskał wolność w 1463 roku, gdy rada miejska ugodziła się z bratem zabitego, kasztelanem krakowskim Janem Tęczyńskim — miasto wypłaciło 6200 florenów odszkodowania, co było wówczas wielką sumą. Mikołaj pełnił urząd ławnika sądowego w latach 1461, 1464, 1465, 1468, 1469 i 1470. W trakcie ostatniej kadencji ławniczej otrzymał nominację do rady miejskiej, w której był odnotowywany do roku 1487 włącznie. Zasiadał w radzie urzędującej, jako burmistrz został wzmiankowany w księdze radzieckiej w roku 1474. W roku 1468 wraz ze Stanisławem Zygmuntowiczem (nr 274) poręczał za Mikołaja Kromkę z Kleparza przy jego przyjęciu do prawa miejskiego.
Dokument wydany w 1469 roku w Krakowie, w którym wójt i ławnicy krakowscy, wśród nich Mikołaj Wolfram, stwierdzają, że Katarzyna Graserynne i jej syn Stanisław Graser odstąpili łaźnię położoną przed bramą Wiślną celnikowi krakowskiemu Mikołajowi Kreidlerowi (nr 245) – oraz powiększenie zapisu imienia (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. perg. 307)