A+ A A-
Tom:
strona:

Mikołaj Winloff

rajca 1411, 1412
burmistrz 1411, 1412

Nicolaus (Clos, Cloze) Vinloff (Vmloff, Umlauf, Winlaff, Winnelawf )

Rzeźnik, zięć odnotowywanego w Kazimierzu od 1370 roku Piotra (Petira) Jana Umlauffa i jego żony Elżbiety Ummelofinny, od którego przyjął przydomek rodzinny „Winloff ”, brat Barthoschowej. Mikołaj został wzmiankowany w księgach radzieckich jako płacący podatki miejskie już w latach 1397 i 1402. W 1407 roku prowadził spór o rozliczenia finansowe z mieszczaninem Janem Pflegishorem; do ugody doprowadził sąd polubowny złożony z rajców Jana Benischa (nr 60), Wawrzyńca Czipsera (nr 45) i Piotra Molnera (nr 68) oraz przyszłego rajcy Mikołaja Wokenstratera młodszego (nr 73). Brał udział w sporach o majątek po zmarłym teściu, przedmiotem była między innymi jatka rzeźnicza położona w rynku między jatkami Gesunchina i Ulmana – stał się jej właścicielem. Już niebawem sam zaczął sądzić: w roku 1410 został powołany do ławy miejskiej, za kadencji wójtowskiej rajcy Jana Elianusa (nr 49) – wtedy to wraz z kolegami z ławy, w tym przyszłym rajcą Klemensem Chadą (nr 75) ), poświadczył między innymi, że Małgorzata, wdowa po Janie Czurcherze z Sącza, zapisała cały swój majątek na rzecz klasztoru przy kościele Bożego Ciała. Już w następnym, 1411 roku, został powołany do rady miejskiej, w radzie urzędującej- burmistrzowskiej zasiadał także w kolejnym roku. Występował także jako sędzia polubowny – w 1411 roku doprowadził do ugody między Agnieszką Armknecht a jej synem Mikołajem, być może reprezentującym kolejne pokolenia po rajcy Janie Armknechcie (nr 8); w sporze tym Mikołaj Winloff wraz z rajcą Janem Benischem (nr 60) reprezentowali interesy Mikołaja Armknechta, natomiast strona przeciwna powołała na sędziów mieszczan Milnera i Jakela Thenderneubela. Żonaty był z Anną, córką rajcy Piotra Waynera (nr 58) i Elżbiety.

Dokument wydany w 1410 roku w Kazimierzu przez tamtejszych ławników, z Mikołajem Winloffem w składzie, w którym
potwierdzili oni, że Małgorzata, wdowa po Janie Czurcherze z Sącza, zapisała całe swoje mienie klasztorowi przy kościele
Bożego Ciała; przy dokumencie na pergaminowym pasku pieczęć ławnicza kazimierska wyciśnięta w ciemnym wosku – oraz
zbliżenie pieczęci i zapisu imienia (Archiwum Narodowe w Krakowie, sygn. perg. 150)
Dokument wydany w 1410 roku w Kazimierzu przez tamtejszych ławników, z Mikołajem Winloffem w składzie, w którym potwierdzili oni, że Małgorzata, wdowa po Janie Czurcherze z Sącza, zapisała całe swoje mienie klasztorowi przy kościele Bożego Ciała; przy dokumencie na pergaminowym pasku pieczęć ławnicza kazimierska wyciśnięta w ciemnym wosku – oraz zbliżenie pieczęci i zapisu imienia (Archiwum Narodowe w Krakowie, sygn. perg. 150)
Archiwum Narodowe w Krakowie
Urząd Miasta
Bbilioteka Jagielońska
Zarządzaj ustawieniami dotyczącymi prywatności