Nicolaus Wicka (Vika, Vica, Vikka)
Piwowar kazimierski, odnotowany w księgach ławniczych w latach 1417–1427 w kilku sporach pieniężnych, w których występował zarówno w roli dłużnika, jak i wierzyciela: procesował się z Wojtkiem krawcem, z Maciejem Zuchtą i jego żoną Zuchcziną, z Janem Benischem, może tożsamym z rajcą Benischem (nr 60), w końcu wziął udział w sporze zbiorowym między mieszkańcami Kazimierza i Wieliczki. Uzyskał nominację do władz miejskich – w roku 1432 wszedł do ławy miejskiej. Jako ławnik brał udział w potwierdzeniu sprzedaży przez Stanisława Swiebodę starszego (nr 124) i jego żonę Stachnę domu położonego przy ul. Krakowskiej, przylegającego do domu Stanisława Śliwosza, na rzecz wikariuszy kościoła katedralnego w Krakowie. Na krześle rajcy został odnotowany w roku 1435. Wówczas to wraz z innymi rajcami akceptował przejście własności łanu ziemi i łąki w zawiślańskiej wsi Czyżowa z rąk wdowy po Mikołaju Wichrze na rzecz Wojciecha Czipki i jego syna Mikołaja. Potwierdzał też, że Jakub z Włocławka, lekarz króla Władysława Warneńczyka, ufundował ze swojego majątku ołtarz w kościele św. Michała na Skałce, powierzony patronatowi rajców kazimierskich, zabezpieczony altarią. Wraz z innymi rajcami odstąpił garncarzowi Jurkowi i jego żonie Konstancji plac miejski położony przy bliskiej Wiśle ul. Szewskiej, na drodze łączącej Kazimierz ze Stradomiem. Po pracowitym 1435 roku Mikołaj Wieka być może kontynuował swoją aktywność rajcowską, lecz księgi radzieckie z tych czasów nie zachowały się.
