Nicolaus Pyrnus
Prawnik, pisarz dekretowy koronny w sądach zadwornych, pieczętujący się herbem własnym Pernus. Syn Daniela Pernusa. W 1590 roku został przyjęty w poczet studentów Uniwersytetu Krakowskiego. Ławnikiem miejskim został w 1616 roku. Do rady miejskiej awansował w 1617 roku na miejsce po Gabrielu Ochockim (nr 463). Z tej okazji został wydany krótki panegiryk autorstwa Teodora Liffella. W radzie urzędującej zasiadał sześciokrotnie i w przypadającej na niego kolejności pełnił funkcję burmistrza. Pełnił też urząd syndyka miejskiego. Jako członek Bractwa kościoła Panny Marii bogato uposażył kaplicę Świętych Aniołów Stróżów przy kościele Mariackim. Zgromadził duży majątek, na który składała się kamienica przy ul. św. Jana (nr 9), a także nieruchomość z ogrodem w rejonie ul. Pawiej, nazywana powszechnie „Pernusowską”. Zgromadził również pokaźną bibliotekę, w której przechowywał wiele dzieł z zakresu wojskowości, a wśród nich ośmiotomową Institutionum rei militaris, bardzo wtedy poczytną. Z żoną Katarzyną z Malinowskich miał córki: Teresę, wydaną za Andrzeja Piotrkowczyka (nr 487), Agnieszkę, żonę Mikołaja Zaydlica (nr 489), Annę, żonę Andrzeja Petrycego, Katarzynę, wydaną za Filipa Huttiniego (nr 503), oraz synów: Daniela, żonatego z Marianną Moczarką, Mikołaja, Stanisława i Jana (nr 530), aptekarza, rajcę krakowskiego i sekretarza królewskiego. Mikołaj Pernus zmarł w 1630 roku, został pochowany w kościele Mariackim, gdzie znajduje się jego pomnik. Na urzędzie rajcy zastąpił go Mikołaj Zaydlic (nr 489).
