Nicolaus (Mikolay) Lutecky
Prawnik, straszy cechu karczmarzy, reprezentant kazimierzan we władzach miejskich. W roku 1645 został powołany przez radę miejską na urząd pisarza (notariusza) miejskiego. Jako pisarz miejski uczestniczył w sejmiku proszowickim w roku 1647, a także w roku 1653. Gdy udał się na sejmik w tym ostatnim roku, porąbał go tam niejaki Dąbrowski – miasto na cyrulika dla poranionego rajcy wyasygnowało kwotę 100 złotych, a napastnik w ramach ugody wypłacił Luteckiemu 1200 złotych. W 1657 roku nominowany został do rady miejskiej na miejsce po zmarłym Wojciechu Cichoniowicu (nr 306). W tym też roku wraz ze starszymi cechu karczmarzy i słodowników kazimierskich przedstawiał radzie do zatwierdzenia zmieniony statut tego cechu, który jeszcze w tym samym roku został potwierdzony przez Jana Kazimierza; statut, zawierający istotny wkład pracy Mikołaja Luteckiego, potwierdzali potem kolejno: w roku 1676 Jan III Sobieski (który dodatkowo zatwierdził późniejsze przywileje cechu ograniczające wyrób piwa przez Żydów), w roku 1726 August II Mocny i w 1744 roku August III Sas. W roku 1658 Mikołaj Lutecki miał też udział w zatwierdzaniu statutów dwóch kolejnych cechów: rzeźników kazimierskich, którzy odtwarzali zniszczone przez Szwedów akty z przywilejami, oraz cyrulików kazimierskich. Z kolei w roku 1661, jako rajca stary, brał udział w zatwierdzaniu statutu cechu szewców kazimierskich. Jako wieloletni prawnik i notariusz miejski w sytuacji zniszczenia przez Szwedów części zasobów archiwum miejskiego, w tym szeregu aktów z przywilejami dla miasta, a być może kierował przygotowaniami do generalnego potwierdzenia przez Michała Korybuta Wiśniowieckiego wszystkich przywilejów miasta Kazimierza ze Stradomiem, także tych, których oryginały przepadły – król dokonał tego potwierdzenia w roku 1669. Mikołaj Lutecki był właścicielem kamienicy położonej przy ul. Krakowskiej. Zmarł 2 czerwca 1669 roku, w niedzielę. Kronikarz wspomniał, że był w prawie miejskim i duchownym biegły, uczony do dekretów ferowania dobry, był przedtem jurystą.
Z księgi radzieckiej Kazimierza obejmującej lata 1657–1660: dokonany w 1657 roku wpis wyboru uzupełniającego do rady urzędującej, kiedy to godność rajcy uzyskał Mikołaj Lutecki – oraz zbliżenie zapisu imienia (Archiwum Narodowe w Krakowie, sygn. K 42, s. 61)